زمینه: ایکتر انسدادی فرمی از ایکتر است که قابل اصلاح با جراحی می باشد و در صورتی که علت درست آن قبل از جراحی مشخص باشد؛ کمک زیادی به جراح خواهد نمود.سونوگرافی به عنوان اولین روش تصویربرداری، در ارزیابی بیمار ایکتریک می باشد و در صورتی که در همین اولین قدم بتوان در موارد زیادی به تشخیص درست رسید، در وقت و هزینه بیمار صرفه جویی خواهد شد؛ ضمن این که از آسیب اشعه یونیزان جهت تشخیص نیز بر حذر می ماند.روش کار: بررسی حاضر مطالعه توصیفی- مقطعی می باشد. در این بررسی که طی 6 ماه به طول انجامید، 65 بیمار با ایکتر انسدادی تحت بررسی سونوگرافی و بعد از آن، عمل جراحی قرار گرفتند. سپس همخوانی این نتایج مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: بررسی یافته های سونوگرافی، 30 مورد سنگ (42.2%)، 19 مورد نئوپلاسم (29.2%) و 16 مورد نامشخص (24.6%) بود. از 19 مورد نئوپلاسم، 10 مورد سرطان پانکراس، 3 مورد سرطان آمپول واتر، 2 مورد کلاتسکین و 4 مورد کلانژیوکارسینوم دیستال کلدوک داشتند.از 30 مورد تشخیص سنگ در سونوگرافی، 28 مورد (93.3%) توسط جراحی نیز تایید شد و مابقی، مبتلا به تنگی ناشی از کلانژیت بدون وجود سنگ در کلدوک بودند.همچنین بین نتایج به دست آمده از سونوگرافی و حین عمل جراحی یافته های بدخیم دیده شده که از 19 مورد نئوپلاسم در سونوگرافی 15 مورد (78.9%) نیز توسط جراحی به نتیجه مشابه رسید. تشخیص سونوگرافی در مورد کانسر پانکراس و کلاتسکین کاملا درست بود، اما در مورد کارسینوم آمپول واتر و کلانژیوکارسینوم دیستال کلدوک عدم همخوانی بین نتایج سونوگرافی و جراحی وجود داشت.نتیجه گیری: از آنجایی که در بررسی حاضر سنگ شایع ترین علت انسداد صفراوی بود، یافته های فوق بیانگر اهمیت سونوگرافی در تشخیص سنگ می باشد؛ اما در سایر موارد استفاده از روش های تشخیصی دقیق تر لازم است.

متن کامل [PDF 237 kb]   (3571 دریافت)