مقدمه یکی از شیوه های معرفی بیماران بستری در بیمارستان های آموزشی، معرفی بیمار بر بالین وی است. برخی از مطالعات بیانگر آنند که استفاده از این شیوه ممکن است موجب ایجاد فشارهای روانی در بیماران شود. مطالعه حاضر، برخی از جنبه های این روش را که بنظر می رسد نیازمند تغییر یا اصلاح باشند، مورد بررسی قرار داده است.روش کار: 120 بیمار بستری در 8 بخش طبی یکی از بیمارستان های بزرگ آموزشی تهران، با استفاده از نمونه گیری هدفمند در قالب یک مطالعه توصیفی مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه مطالعه، پس از بررسی متون، انجام مطالعه ای مشاهده ای و نظرخواهی از گروهی از صاحب نظران در مورد محتوا سوالات، طراحی گردید. پس از گردآوری اطلاعات، داده ها بصورت توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: 37% از بیماران از اینکه مطالب درج شده در پرونده پزشکی آنها در طول معاینه پزشکان، بلند بیان شود بگونه ای که برای دیگر بیماران قابل شنیدن باشد، احساس ناراحتی می کردند.بنظر 63% از بیماران، عمده زمان سپری شده در بالین بیمار صرف بحث علمی پزشکان با یکدیگر می شد. استفاده از اصطلاحات پزشکی در حضور بیان، موجب اضطراب در 47% بیماران گردید. سرانجام در مورد ارتباط پزشک - بیمار، 37% از بیماران معتقد بودند که پزشکان آنها، آنان را درک نمی کنند.نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر بیانگر آنند که روش معرفی بیمار بر بالین وی می تواند موجب خدشه دار شدن حریم خصوصی بیماران، منبع فشار روانی برای آنها و تخریب رابطه پزشک - بیمار گردد که لازم است برخی تغییرات در نحوه بکارگیری این روش پدید آید.

واژه‌های کلیدی: معرفی بیماران بر بالین آنها، رابطه پزشک و بیمار، بیمارستان های آموزشی، بیماران بستری، ایران

متن کامل [PDF 292 kb]   (729 دریافت)