دوره 19، شماره 4 - ( 1380 )                   جلد 19 شماره 4 صفحات 298-293 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


چکیده:   (3896 مشاهده)
مقایسه محیط کشت لوین – اشتاین (L.J) و ویالهای رادیومتریک (BACTEC-128) با لوله نشان دهنده رشد مایکوباکتریوم (MGIT) در تشخیص سل.156 بیمار مشکوک به سل و 40 نفر شاهد در مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماریهای ریوی تحت بررسی قرار گرفتند. 0.5 میلی لیتر هموژن بدست آمده از خلط بیماران به محیط کشت لوین – اشتاین، ویالهای BACTEC-12B و لوله های MGIT تلقیح و در 37C برای 4 هفته نگهداری شد. لوله های BACTEC-12B و MGIT بعد از 24 ساعت هر روز بررسی شدند و در انتهای هفته چهارم سه روش با هم مقایسه گردید. بیماران به دو گروه اسمیر مثبت (82 نفر) و اسمیر منفی یا با تعداد کم باسیل (74 نفر) تقسیم شدند. در گروه اول 90 درصد در کشت مثبت در محیط جامد و با روش BACTEC-12B 89 درصد و با 78.8 MGIT درصد کشت مثبت وجود داشت. در گروه دوم 94 درصد کشت مثبت در محیط جامد، 94 درصد در محیط BACTEC-12B و 86 درصد با MGIT مثبت شدند. میزان آلودگی در کل نمونه های بررسی شده 25 مورد بود. 4.5 درصد در لوله های MGIT، 5.1 درصد در محیط جامد و 3 درصد در ویالهای BACTEC-12B بودند. همچنین مشخص شد که هر چه میزان مثبت بودن اسمیر بالاتر باشد زمان مثبت شدن زودتر صورت می گیرد.اگر چه جداسازی مایکوباکتریوم به روش MGIT از روز دوم یا سوم و در ویالهای BACTEC از روز دهم امکان پذیر است ولی هنوز روش کشت در محیط جامد بعنوان روش انتخابی می باشد. بعلاوه مشاهده شد که حساسیت لوله های MGIT به درجه مثبت بودن نمونه بستگی دارد.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.