زمینه: عقرب گزیدگی یکی از مشکلات بهداشتی عمومی در نواحی مختلف دنیا می باشد. کشور ایران با توجه به نوع اقلیم و آب و هوا از نظر گونه بندپایان مخصوصا عقرب ها بسیار غنی می باشد و در زمره کشورهایی است که گونه های زیادی از عقرب ها به ویژه انواع خطرناک آن را داراست. هر ساله 40 تا 50 هزار مورد عقرب گزیدگی و موارد متعدد مرگ ناشی از آن در کشور اتفاق می افتد. شهرستان های جنوب استان کرمان از مناطق مستعد آب و هوایی و اقلیمی برای عقرب گزیدگی می باشند.روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در طی فروردین 1382 لغایت شهریور 1385 در جنوب استان کرمان انجام شده و تمام موارد عقرب گزیده این شهرستان ها که به تنها بیمارستان موجود اعزام یا مراجعه می کردند مورد بررسی، معاینه و درمان قرار گرفتند و سپس پرسش نامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک، اپیدمیولوژی و اطلاعات بالینی برای آنها تکمیل می گردید. آنالیز آماری با استفاده از برنامه spss 15 انجام گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مجذور کای استفاده شده است.یافته ها: در طی 42 ماه مطالعه 301 مورد عقرب گزیدگی مراجعه کردند که بیشترین گزش ها در فصل بهار و تابستان بود. بیشترین ساعات عقرب گزیدگی بین ساعت 0-6 بامداد صورت گرفته و بیشترین محل گزش در دست و پاها بوده است. 50 درصد از موارد گزش در کسانی بوده که بیرون ساختمان و روی زمین می خوابیدند. 20 درصد موارد در اطرافشان خار و خاشاک و هیزم نگهداری می کردند. اکثر مراجعه کنندگان تحت درمان قرار گرفته و مرخص شدند. فقط دو مورد منجر به فوت، وجود داشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد یکسری عوامل پیشگیری از قبیل تعمیر درزها و شکاف ساختمان ها، دور نگه داشتن هیزم و خار و خاشاک از محل زندگی و نخوابیدن در محیط باز بیرون ساختمان بتواند تعداد عقرب گزیدگی را کاهش دهد.

واژه‌های کلیدی: عقرب گزیدگی، اپیدمیولوژی، دموگرافیک

متن کامل [PDF 196 kb]   (1515 دریافت)