Journal of medical council of iran
دوره 19، شماره 1 - ( 1380 )                   جلد 19 شماره 1 صفحات 16-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

بررسی علل هماتمز کودکان در مدت 15 سال در بیمارستان قائم (عج) مشهد. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1380; 19 (1) :11-16

URL: http://jmciri.ir/article-1-1340-fa.html


چکیده:   (6908 مشاهده)
خونریزی گوارشی فوقانی حاد یکی از فوریتهای کودکان می­باشد. در مرحله اول رسیدگی به این بیماران تثبیت همودینامیک و کنترل فشار خون از دست رفته و سپس شستشوی معده الزامی است. بعد از تثبیت حال عمومی در 48 ساعت اول خونریزی انجام آندوسکپی فوقانی جهت تشخیص علت خونریزی بهترین روش می­باشد. در این مطالعه 15 ساله از 1363 لغایت 1377 که در بخش آندوسکوپی کودکان بیمارستان قائم مشهد انجام شد از بین 1168 پرونده گاستروسکوپی کودکان 195 مورد هماتمز که به صورت اورژانس مراجعه نموده بودند انتخاب گردید و علل هماتمز در این کودکان بررسی شد.سن بیماران یک ماه تا 15 سال (میانگین سنی 6.9) و 56.9 درصد پسر و 43.1 درصد دختر بودند. شایعترین علل خونریزی گوارزشی فوقانی در بیماران ماگاستریت با دئونیت حاد با اروزیون بود که در 81 بیمار (41.5%) دیده شد. بعد از آن واریش مری (28.7%)، بیماری زخم پپتیک مزمن (15.4%)، ازوفاژیت و ریفلاکس (5.2%) در 6.1 درصد بیماران آندوسکوپی طبیعی بود و زخم مری در 2 بیمار دیده شد و موارد نادرتر مانند دوپلیکاسیون در یک بیمار، براکی از وفاژیک بیمار، مالوری ویس یک بیمار، باز بودن بخیه بعد از تونسیلکتومی در یک بیمار تشخیص داده شد.در مقایسه با آمار منابع خارجی که در آنها نیز زخم و سپس واریس شایعترین علل می­باشد، آمار بیماران ما قابل مقایسه با آنان بود. شایعترین علت زخم حاد به دنبال مصرف آسپرین گزارش می­شود که در 25 مورد از 81 بیمار مبتلا به زخم حاد سابقه مصرف آسپرین نیز ذکر شد. در موارد واریس مری در صورت لزوم درمان اسکلرو در حین آندوسکوپی انجام گردید و جهت بیماران مبتلا به زخم وازوفاژیت نیز درمان مناسب انجام شد.
متن کامل [PDF 169 kb]   (821 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.