Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

زمینه: هر ساله قریب به 6 میلیون کودک در دوره پریناتال از بین می روند که 98% از این موارد در کشورهای در حال توسعه به وقوع می پیوندد [2 و 1]. 1.3 از این مرگ ومیرها در طی زایمان صورت می گیرد در حالی که می توان به طور موثری از این مرگ ها پیشگیری نمود [4 و 3].روش کار: این پژوهش به صورت مورد- شاهدی انجام شد، طی آن 1800 مادر بارداربا سن بارداری بالای 28 هفته، که جهت زایمان به بیمارستان مراجعه کرده بودند، به صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند، اطلاعات لازم توسط پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری شد و نمونه ها تا یک هفته پس از زایمان مورد پیگیری قرار گرفته و موارد مرگ نوزادان در بین آنان ثبت و سپس عوامل خطر مرگ ومیر پریناتال در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: سن مادر (P<0001)، مراقبت های دوران بارداری (P<0001)، سوابق طبی در بارداری (P<0.03)، کم خونی (P<0001)، سابقه سقط (P<0.05)، عوارض حاملگی فعلی و عوارض زایمانی (P<0001)، و عوامل خطر نوزادی (وزن، سن هنگام تولد، و جنس نوزاد)، موثرترین عوامل خطر مرگ و میر پریناتال در جمعیت مورد بررسی می باشند.نتیجه گیری: بنابر نتایج به دست آمده مشاهده می شود برای کاهش مرگ و میر پریناتال می بایست اقدامات پیشگیرانه و مراقبتی را از پیش از تولد و حتی پیش از لقاح آغاز نمود و به این منظور: حمایت از برنامه ریزی جهت توسعه مراکز زایمانی و دسترسی به نیروهای ورزیده جهت به حداقل رساندن مخاطرات حین زایمان، توسعه مراکز مراقبت های ویژه نوزادان (NICU)، ارتقا و گسترش مراقبت های دوران بارداری جهت ارتقای سلامتی جنین، و توسعه برنامه های فاصله گذاری پیشنهاد می شود.

متن کامل [PDF 194 kb]   (2628 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---