Journal of medical council of iran
دوره 30، شماره 2 - ( 1391 )                   جلد 30 شماره 2 صفحات 161-155 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

اپیدمیولوژیک و برخی ویژگی های معتادان تزریقی بستری در بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع). مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1391; 30 (2) :155-161

URL: http://jmciri.ir/article-1-1460-fa.html


چکیده:   (3590 مشاهده)
زمینه: عفونت ها علت شایع مراجعه و بستری معتادان تزریقی می باشند. این مطالعه، جهت آشنایی بیشتر با خصوصیات اپیدمیولوریک این گروه از بیماران، شامل مشخصات فردی مثل سن، جنس، تحصیلات و ...، همچنین نوع ماده مخدر تزریقی و عفونت های شایع در آنها انجام شده است.روش کار: این مطالعه توصیفی - مقطعی، در بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع)، در سال 1386-1387 در مشهد انجام شده است. تعداد 62 معتاد تزریقی بستری در این بخش، مورد مطالعه قرار گرفتند و مشخصات فردی، اپیدمیولوژیک، علائم، عوارض و نوع اعتیاد در پرسشنامه ای جمع آوری گردید و با استفاده از آمار توصیفی و جداول فراوانی، پردازش شد.یافته ها: یافته های به دست آمده نشان داد: کریستال، شایع ترین ماده مصرفی تزریقی (%83.9) و هرویین، نورچیزک و تمچیزک، شیره، سایر موارد مصرفی را تشکیل می دادند. شایع ترین علت بستری این بیماران عفونت پوست و نسج نرم (%33.8) بود . استافیلوکوک طلایی به تنهایی عامل (%50.9) موارد مثبت کشت خون بود. تست های HCV، HIV، HBsAg،HTLV1 به ترتیب در %71، %14.5، %8.1، %8.1 مثبت بودند. کل هزینه ای که مددکاری تقبل کرده است 196/512/55 تومان بود.نتیجه گیری: بر خلاف سایر مقالات در تمام دنیا، در این مطالعه شایع ترین ماده مصرفی تزریقی، کریستال بود و میزان HCV نسبت به سایر مطالعات در ایران بالاتر بود. شیوع بالای فاشیت نکروزان و افزایش موارد HCV و افزایش شیوع باسیل های گرم منفی در کشت خون احتمالا مربوط به افزایش مصرف کریستال باشد. لذا توصیه می شود مطالعات بیشتری در این زمینه صورت پذیرد.
واژه‌های کلیدی: اعتیاد، کریستال، عفونت
متن کامل [PDF 215 kb]   (823 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.