دوره 23، شماره 2 - ( 1384 )                   جلد 23 شماره 2 صفحات 136-130 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


چکیده:   (5052 مشاهده)
سندرم روده تحریک پذیر، یکی از شایع ترین اختلالات عملکرد روده ای است که پزشکان عمومی و متخصصان گوارش با آن مواجه می شوند. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی علایم سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و عوامل موثر بر آن روی تعدادی از دانشجویان پزشکی دانشگاه بقیه اله (عج) می باشد.این پژوهش به روش توصیفی – مقطعی روی تعداد از دانشجویان پزشکی این مرکز انجام شد. روش نمونه گیری غیر احتمالی از نوع تسهیل شده بود. دانشجویانی که وارد مطالعه شدند بر اساس سن، جنس، وضعیت تاهل، محل سکونت و معیارهای تشخیصی رم (Rom II) مورد ارزیابی قرار گرفتند.داده های گردآوری شده با کمک نرم افزار SPSS ویرایش 10 وارد کامپیوتر و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های T student ، مجذور کای و آزمون دقیق فیشر و رگرسیون چند لجستیکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.197 دانشجو با میانگین سنی 4/22 سال (انحراف معیار= 7/10 سال) وارد مطالعه شدند. نمونه مورد مطالعه شامل 1/73% مذکر، 9/71% مجرد، 9/74% ساکن خوابگاه دانشجویی بود. میزان شیوع علایم سندروم روده تحریک پذیر 17% تعیین گردید. 3/20% مردان و 2/8% از زنان مورد مطالعه مبتلا بودند. 20 (5/64%) از مبتلایان سن 25 سال یا کمتر و 11 نفر (5/35%) سن بالای 25 سال داشتند. ابتلای دانشجویان مجرد و متاهل به ترتیب 21 نفر (2/16درصد) و 10 نفر (6/19درصد) بود. 26 نفر (8/83%) از مبتلایان ساکن خوابگاه و تعداد 5 نفر (2/16%) ساکن خارج خوابگاه بودند. در این مطالعه با کمک مدل رگرسیون چند لجستیکی، نسبت شانس ابتلا در مردان، گروه سنی بالای 25 سال دانشجویان مجرد و سکونت در خوابگاه دانشجویی با فاصله اطمینان 95درصد به ترتیب 23/3 (39/10-01/1)، 79/2 (07/8-96/0)، 30/0 (93/0-10/0) و 07/2 (63/6-65/0) تعیین گردید.با توجه به این که برداشت غلط از این مجموعه علایم بیماری و درمان های نادرست می تواند سبب اختلال در کارآیی افراد نظیر افت تحصیلی دانشجو و کاهش توجه و مشارکت وی در فعالیت های آموزشی و پژوهشی و حتی تشدید علایم و عوارض ناشی از آن شود، توصیه می گردد دانشجویان پزشکی به دلیل طولانی بودن مدت تحصیل و مواجهه با عوامل بروز دهنده بیماری، بایستی از همان ابتدای تحصیل مورد توجه قرار گیرند.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.