دوره 35، شماره 4 - ( 1396 )
جلد 35 شماره 4 صفحات 339-335 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3182 مشاهده)
چکیده:
زمینه: خودکشی یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی در استان ایلام بویژه در سال های بعد از جنگ بوده است. این استان از نظر اقدام به خودکشی دارای بیشترین میزان بروز در کشور است که توجه محققان و مسئولان بهداشتی منطقه و کشور را به خود جلب کرده است.
روش کار: جامعه آماری این پژوهش کل موارد ثبت شده خودکشی و اقدام به خودکشی طی سال 1395 در بیمارستان شهید مصطفی خمینی شهرستان ایلام بود. مجموع کل افراد بررسی شده از طریق ثبت وقایع جاری 582 نفر بود.
یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از این بود که خودکشی در زنان بیشتر از مردان و بیشترین میزان خودکشی در گروه سنی 24-15 سال بود. میزان خودکشی برحسب تحصیلات در بین افراد با تحصیلات دیپلم و میزان اقدام به خودکشی برحسب شغل در بین افراد خانه دار بیشتر بود. این میزان برحسب محل اقدام به خودکشی بیشتر در منزل و بیشترین آمار وسیله خودکشی به وسیله قرص بود که علت اقدام به خودکشی بیشتر افراد مشخص نبود. همچنین بیشترین آمار اقدام به خودکشی برحسب سابقه بیماری در افراد بدون سابقه بیماری و برحسب سابقه خودکشی در بین افراد بدون سابقه خودکشی بود.
نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی، شناسایی موارد خشونت خانوادگی، ارایه راه کارهای مناسب در حل مشکلات خانوادگی، معرفی دستگاههای حمایتی به مددجو، ارجاع و پیشگیری از جمله اقداماتی است که می توانند در جهت کاهش موارد اقدام به خودکشی موثر باشند.
زمینه: خودکشی یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی در استان ایلام بویژه در سال های بعد از جنگ بوده است. این استان از نظر اقدام به خودکشی دارای بیشترین میزان بروز در کشور است که توجه محققان و مسئولان بهداشتی منطقه و کشور را به خود جلب کرده است.
روش کار: جامعه آماری این پژوهش کل موارد ثبت شده خودکشی و اقدام به خودکشی طی سال 1395 در بیمارستان شهید مصطفی خمینی شهرستان ایلام بود. مجموع کل افراد بررسی شده از طریق ثبت وقایع جاری 582 نفر بود.
یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از این بود که خودکشی در زنان بیشتر از مردان و بیشترین میزان خودکشی در گروه سنی 24-15 سال بود. میزان خودکشی برحسب تحصیلات در بین افراد با تحصیلات دیپلم و میزان اقدام به خودکشی برحسب شغل در بین افراد خانه دار بیشتر بود. این میزان برحسب محل اقدام به خودکشی بیشتر در منزل و بیشترین آمار وسیله خودکشی به وسیله قرص بود که علت اقدام به خودکشی بیشتر افراد مشخص نبود. همچنین بیشترین آمار اقدام به خودکشی برحسب سابقه بیماری در افراد بدون سابقه بیماری و برحسب سابقه خودکشی در بین افراد بدون سابقه خودکشی بود.
نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی، شناسایی موارد خشونت خانوادگی، ارایه راه کارهای مناسب در حل مشکلات خانوادگی، معرفی دستگاههای حمایتی به مددجو، ارجاع و پیشگیری از جمله اقداماتی است که می توانند در جهت کاهش موارد اقدام به خودکشی موثر باشند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |