دوره 36، شماره 1 - ( 1397 )                   جلد 36 شماره 1 صفحات 33-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه مدارک پزشکی و فن آوری اطلاعات سلامت، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده:   (3740 مشاهده)
زمینه: فرسودگی شغلی کارکنان یکی از عوامل اساسی در کاهش کارایی و از دست رفتن نیروی انسانی است. معضل فرسودگی شغلی درحرفه های یاری دهنده از جمله مشاغل پزشکی به دلیل ماهیت استرس زای آنها بیشتر ایجاد می شود. این پژوهش با هدف بررسی فرسودگی شغلی در پزشکان خانواده روستایی در شهرستان مشهد در سال 1393 صورت گرفت.
روش کار: این مطالعه مقطعی با مشارکت120پزشک خانواده روستایی شاغل شهرستان مشهد انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک Maslach Burnout Inventory بود.
یافتهها: ابعاد سه گانه فراوانی فرسودگی شغلی پزشکان خانواده بصورت خستگی عاطفی کم (2/56 درصد)، عملکرد شخصی، زیاد (3/39 درصد) و مسخ شخصیت، کم (2/74 درصد) گزارش شد. در رابطه با ابعاد سه گانه شدت فرسودگی شغلی پزشکان خانواده؛ مسخ شخصیت، متوسط(4/67 درصد)، خستگی عاطفی، متوسط (6/50 درصد) و عملکرد شخصی، زیاد(2/47 درصد) گزارش شد. یافته ها نشان داد خستگی عاطفی ارتباط معناداری با وضعیت تاهل و وضعیت استخدام دارد و شدت خستگی عاطفی در پزشکان خانواده رسمی بیشتر بود.
نتیجهگیری: باتوجه به تاثیر محیط کار بر پزشکان خانواده و لزوم برخورداری از بهداشت روانی مطلوب، انجام اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری ازاحتمال بروز فرسودگی شغلی ضرورت دارد. لذا تدوین استراتژی های کاهش عوامل تنش زای شغلی مانند حمایتهای معنوی مدیران، شرکت دادن پزشکان خانواده درتصمیم گیری ها، تقلیل ساعات کاری و یا افزایش پرداختی، سیاستگذاریهای یکنواخت و متعادل در دستورالعمل های اجرایی نامه پزشک خانواده، پرهیز از سیاستهای چندگانه درطول اجرای برنامه دربین کارکنان متعدد میتواند از جمله این اقدامات باشد.
متن کامل [PDF 304 kb]   (781 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.