مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی
جمهوری اسلامی ایران
Journal of Medical Council of Iran
دوره 37، شماره 3 - ( 1398 )
جلد 37 شماره 3 صفحات 170-162 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Comparing the Efficacy of Training of Problem Solving Program on Depression, Anxiety and Stress in Family Members of Pulmonary Patients and Hospital Personnel. jmciri 2020; 37 (3) :162-170
URL: http://jmciri.ir/article-1-2931-fa.html
URL: http://jmciri.ir/article-1-2931-fa.html
صفا دکتر میترا، عدیمی پریسا، قاسم بروجردی فاطمه، حاجی زاده فرزانه، میراب زاده اردکانی بامداد. مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت حل مسئله بر افسردگی، اضطراب واسترس درخانواده بیماران بستری ریوی و پرسنل بیمارستان. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1398; 37 (3) :162-170
مرکز تحقیقات سل بالینی و اپیدمیولوژی، پژوهشکده سل و بیماریهای ریوی، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماریهای ریوی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (3051 مشاهده)
زمینه: مواجهه با بیماردرفضای خانواده و محیط کار، می تواند در بروز مشکلات روانشناختی افراد خانواده نقش مؤثری داشته باشد. با توجه به کمبود پیشینه در این زمینه، هدف از مطالعه آموزش حل مسئله و مقایسه اثربخشی بهبود اضطراب، استرس، افسردگی و نحوه حل مسئله درزمینه کاهش مشکلات روانشناختی اعضای خانواده بیماران بستری و پرسنل بیمارستان که به طور مستقیم درگیر مراقبت از بیمار هستند، می‌باشد.
روش کار: این پژوهش از نوع کاربردی - آزمایشی بود که در آن به مقایسه میزان اثربخشی آموزش راهبردهای حل مسئله بر افسردگی، اضطراب، استرس و روش‌های حل مسئله در دو گروه خانواده بیماران ریوی بستری با گروه پرسنل بیمارستان دکتر مسیح دانشوری پرداخته شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس انجام شد و اعضای نمونه تحت گروه درمانی با رویکرد آموزش حل مسئله قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته، سبک حل مسئله کسیدی و لانگ (Cassidy and Long)، و همچنین افسردگی، اضطراب و استرس داس (DASS) بودند.
یافته‌ها: درماندگی، اجتناب، اضطراب و استرس در هر دو گروه پرسنل و همراهان بیماران، پس از اجرای مداخله، به طور معناداری کاهش یافت. افسردگی تنها زیرمقیاسی بود که فقط در همراهان بیماران پس از اجرای مداخله کاهش یافت. گرایش و اعتماد تنها در پرسنل افزایش یافت.
نتیجه‌گیری: بهبود وضعیت افسردگی، اضطراب، استرس و حل مسئله هم در پرسنل و هم در خانواده بیماران پس از اجرای دوره آموزش، ضرورت حضور متخصصان حوزه سلامت روان را برای غربالگری در همه گروه‌ها، اعم از بیماران، خانواده آنها و پرسنل بیمارستان نشان می‌دهد.
روش کار: این پژوهش از نوع کاربردی - آزمایشی بود که در آن به مقایسه میزان اثربخشی آموزش راهبردهای حل مسئله بر افسردگی، اضطراب، استرس و روش‌های حل مسئله در دو گروه خانواده بیماران ریوی بستری با گروه پرسنل بیمارستان دکتر مسیح دانشوری پرداخته شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس انجام شد و اعضای نمونه تحت گروه درمانی با رویکرد آموزش حل مسئله قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته، سبک حل مسئله کسیدی و لانگ (Cassidy and Long)، و همچنین افسردگی، اضطراب و استرس داس (DASS) بودند.
یافته‌ها: درماندگی، اجتناب، اضطراب و استرس در هر دو گروه پرسنل و همراهان بیماران، پس از اجرای مداخله، به طور معناداری کاهش یافت. افسردگی تنها زیرمقیاسی بود که فقط در همراهان بیماران پس از اجرای مداخله کاهش یافت. گرایش و اعتماد تنها در پرسنل افزایش یافت.
نتیجه‌گیری: بهبود وضعیت افسردگی، اضطراب، استرس و حل مسئله هم در پرسنل و هم در خانواده بیماران پس از اجرای دوره آموزش، ضرورت حضور متخصصان حوزه سلامت روان را برای غربالگری در همه گروه‌ها، اعم از بیماران، خانواده آنها و پرسنل بیمارستان نشان می‌دهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |