زمینه: آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری التهابی خود ایمنی است که مفاصل متعدد را درگیر می‌کند. اختلالات مفصل گیجگاهی-فکیTMD)) در این بیماران شایع است. همچنین، عادات پارافانکشن می‌توانند منجر به بروز اختلالات مفصل گیجگاهی-فکی شوند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلالات مفصل گیجگاهی-فکی و عادات پارافانکشن در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید می‌باشد. روش کار: در این مطالعه مقطعی- مشاهدهای، ۴۰ بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید مطابق معیار (ACR-1987) شرکت کردند. اطلاعات بیماران با معاینه بالینی و پرسشنامه جمع آوری شد. از معیار (DAS-28) جهت تعیین شدت بیماری استفاده شد. پس از آن، اختلالات مفصل گیجگاهی-فکی براساس معیار (RDC/TMD) تعیین و شیوع TMD و عادات پارافانکشن با گروه سالم مقایسه گردید. یافته‌ها: ۸۵٪ از بیماران آرتریت روماتوئید حداقل یک نشانه (Sign) یا علامت Symptom)) از اختلال مفصل گیجگاهی – فکی را داشتند. شیوع صدای مفصلی و انحراف فک در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید به ترتیب ۷۵ و 5/۲۷٪ بود. این مقادیر به طور معنی‌داری بیشتر از نتایج افراد سالم بود. مقایسه بین عادات پارافانکشن نشان داد که براکسیسم و کلنچینگ در هر دو گروه شیوع یکسانی داشت. حساسیت عضله جونده در 5/۳۲ ٪ از بیماران آرتریت روماتوئید گزارش شد. نتیجهگیری: شیوع اختلالات مفصل گیجگاهی-فکی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید به میزان قابل توجهی بیشتر از سایر افراد است. برخلاف اظهارات بیماران، سایش دندان‌ها و حساسیت عضلات می‌تواند بیانگر شیوع بالای براکسیسم و کلنچینگ در این بیماران باشد.
Latifi F, Ahmadzadeh A, Fasihi M. Evaluation of symptoms and signs of temporomandibular joint disorder and the prevalence of parafunction habits in patients with rheumatoid arthritis. jmciri 2023; 41 (1) :75-82 URL: http://jmciri.ir/article-1-3275-fa.html
لطیفی فاطمه، احمدزاده آرمان، فصیحی مهدیه. ارزیابی علایم و نشانه‌های اختلال مفصل گیجگاهی- فکی و شیوع عادات پارافانکشن دربیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید. مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1402; 41 (1) :75-82
