پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر دارودرمانی و دارو- شناخت درمانی در کاهش علائم افسردگی زنان مطلقه درسطح  شهر تهران انجام شده است. روش پژوهش از نوع آزمایشی است جامعه پژوهش شامل زنان مطلقه ای

بود که از اختلال افسردگی رنج می بردند و جهت دریافت خدمات دارودرمانی و روان درمانی به مراکز مشاوره خانواده و کلینیک های تخصصی در سطح شهر تهران مراجعه می کردند. با استفاده از تست افسردگی بک 40 نفر از آنان با تشخیص افسردگی به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. هر دو گروه داروی ضد افسردگی را دریافت نمودند اما گروه آزمایش علاوه بر دارو درمانی در جلسات شناخت درمانی نیز مشارکت نمود. تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار آماری  SPSS (نسخه 20) با استفاده از آزمون آماری تی مستقل صورت گرفت. در این پژوهش میانگین نمره افسردگی قبل از درمان بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری نداشت. همچنین بین میانگین نمره افسردگی قبل و بعد از درمان در گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت اما میانگین نمره افسردگی گروه مداخله قبل و پس از درمان دارای تفاوت معنی دار بود(001/0p <). میانگین و انحراف معیار افسردگی بعد از درمان در گروه آزمایش (11/18 و 985/9) و در گروه کنترل (67/28 و 867/8) بود. با توجه به یافته های پژوهش، می توان گفت که دارو- شناخت درمانی نسبت به دارودرمانی کاهش معناداری را در نمره افسردگی گروه آزمایش ایجاد نموده است.

کلمات کلیدی: دارو درمانی ، دارو - شناخت درمانی ، افسردگی، زنان مطلقه.