وطن خواه دکتر مجید،  جری نشین دکتر هاشم،  ملک شعار مهرداد. اثر تیزانیدین خوراکی بر درد بعد از عمل جراحی هرنیورافی .  مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی ایران. 1396; 35 (2) :167-174
URL: http://jmciri.ir/article-1-2774-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    
                    
                    
                    چکیده:       (5285 مشاهده)
                    
                    
                    چکیده
زمینه :هرنییافتقعبارتاستازنقصیدرلایههایعضلانیآپونوروتیکدیوارهشکمکهبهاندازهایبزرگاستکهاجازهعبورساختمانهایداخلشکمیرابهساکفتقکهیکدیورتیکولوماستمیدهد. یکیازعوارضعملهرنیورافی،دردبعدازعملاست. آگونیسترسپتورهایآلفامانندکلونیدینوتیزانیدین،خواصضددردوآرامبخشیدارندکهمیتوانندبهعنوانپیشدارودربیهوشیعمومیواسپاینالمفیدباشند. بیشترمطالعاتیکهدرموردآگونیسترسپتورهایآلفاصورتگرفتهاستمربوطبهکلونیدینمیباشد.لذادراینمطالعهاثراتتیزانیدینخوراکیبردردپسازاعمالجراحیهرنیورافیموردبررسیقرارگرفت.
روش کار:افراد شرکت کننده در مطالعه شامل 100 بیمار کاندید عمل جراحی هرنیورافی بودند. به بیماران، به صورت راندوم 4 میلی گرم تیزانیدین خوراکی (50 نفر) و نرمال سالین(50 نفر)داده شد. فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، ضربان قلب و اشباع اکسیژن شریانی در دقایق 5، 10، 15، 30، 45 و 60 حین عمل و شدت درد در ساعت های صفر، 1، 6 و 24 بعد از عمل،  مورد بررسی قرار گرفت.
یافته :میانگینشدتدرددرتمامساعاتبعدازعملدرگروهدارونمابیشازگروهتیزانیدین بود (00/0=P). جنسیت و سن در تأثیرگذاری تیزانیدین بی اثر بود (05/0<P). از طرفی تیزانیدین بر روی فشارخون دیاستولیک و ضربان قلب اثر معناداری نداشته است (05/0<P)؛ اما باعث افت اشباع اکسیژن شریانی گردید (05/0>P). فشارخون سیستولیک در دقایق 10، 15 و 30 عمل به طور معناداری در گروه تیزانیدین از دارونما کمتر بود (05/0>P). همچنین میزان مپریدین دریافتی در بیماران گروه دارونما حدود دو برابر گروه تیزانیدین بود (000/0=P).
بحث ونتیجه گیری:تجویزتیزانیدینخوراکیقبلازعملجراحیباعثکاهشدردوکاهشنیازبهمخدربعدازعملمیشودودربیمارانیکهمنعیبرایتجویزتیزانیدینندارند،ایندارورامیتوانبهمثابهیکپیشدرمانیخوراکیمؤثر 90 دقیقهقبلازالقابیهوشیتجویزکرد.
 
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
عمومى