دوره 37، شماره 4 - ( 1398 )                   جلد 37 شماره 4 صفحات 219-213 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه تصویربرداری تولید مثل ، تهران، ایران
چکیده:   (4647 مشاهده)
میومها (Myoma) شایعترین تومورهای خوشخیم رحمی هستند که در 25-20 درصد از زنان در سنین باروری دیده میشوند. البته شیوع آنها با افزایش سن، افزایش مییابد بطوریکه در بیش از 30 درصد از زنان در سنین 60-40 سال، فیبروم وجود دارد. میومها علیرغم خوشخیم بودن، سبب ایجاد موربیدیته قابل توجه، بویژه خونریزی غیرطبیعی رحم و عوارض بر باروری میشوند. لذا تشخیص و درمان آنها در هر سنی حائز اهمیت است. معاینات بالینی توسط پزشک تنها سبب شک به وجود میوم میشود و برای تشخیص قطعی و همچنین تصمیمگیری درباره نحوه مدیریت صحیح و انتخاب روش درمان، آگاهی از ویژگی های میوم اعم از محل، اندازه و نوع آن ضروری است. دستیابی به این اطلاعات تنها از طریق روش های تصویربرداری امکان پذیر است. امروزه روش های تصویربرداری مختلفی برای تشخیص میوم بکار میروند که شامل سونوگرافی دو بعدی و سه بعدی، هیستروسونوگرافی، هیستروسالپنگوگرافی، سی تی اسکن و MRI می باشند. در این مطالعهی مروری به معرفی انواع میوم و ویژگیهای آن میپردازیم و سپس روشهای تشخیص انواع میومها و در نهایت انواع درمانهای موجود، خصوصا جدیدترین راههای مدیریت میوم را شرح خواهیم داد.
واژه‌های کلیدی: میوم، تومور خوش خیم، رحم
متن کامل [PDF 776 kb]   (28216 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.