دوره 41، شماره 2 - ( 1402 )
جلد 41 شماره 2 صفحات 174-165 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور، دانشکده ی علوم پایه، نیشابور، ایران
چکیده: (1034 مشاهده)
زمینه: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری پیشبینی اختلالات خواب از طریق علائم افسردگی با نقش واسطهای حمایت اجتماعی در بیماران دیالیزی انجام شد.
روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش را 250 نفر از بیماران دیالیزی در تهران در سال 1401-1402 تشکیل دادند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه‌های کیفیت خواب پیتزبورگ، افسردگی بک و حمایت اجتماعی زمیت و همکاران تشکیل داد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد حمایت اجتماعی در ارتباط علائم افسردگی با اختلالات خواب نقش میانجی دارند. همچنین ارتباط مستقیم بین افسردگی با حمایت اجتماعی و اختلالات خواب نیز به لحاظ آماری مورد تأیید قرار گرفت.
نتیجه گیری: می‌توان نتیجه گرفت که در تدوین مداخلات درمانی برای اختلالات خواب بیماران دیالیزی باید به حذف و تعدیل عوامل تاثیرگذار و سببی توجه و تاکید ویژه داشت.
روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه پژوهش را 250 نفر از بیماران دیالیزی در تهران در سال 1401-1402 تشکیل دادند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه‌های کیفیت خواب پیتزبورگ، افسردگی بک و حمایت اجتماعی زمیت و همکاران تشکیل داد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد حمایت اجتماعی در ارتباط علائم افسردگی با اختلالات خواب نقش میانجی دارند. همچنین ارتباط مستقیم بین افسردگی با حمایت اجتماعی و اختلالات خواب نیز به لحاظ آماری مورد تأیید قرار گرفت.
نتیجه گیری: می‌توان نتیجه گرفت که در تدوین مداخلات درمانی برای اختلالات خواب بیماران دیالیزی باید به حذف و تعدیل عوامل تاثیرگذار و سببی توجه و تاکید ویژه داشت.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |