دوره 41، شماره 2 - ( 1402 )                   جلد 41 شماره 2 صفحات 159-152 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


احد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده:   (1125 مشاهده)
زمینه: نتایج پژوهشهای پیشین نشان داده است که کودکان دارای نقص توجه بیش فعالی در مهارتهای دیداری - حرکتی دچار مشکلاتی میباشند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیروابسته به حرکت در یکپارچگی دیداری - حرکتی کودکان دارای نقص توجه بیش فعالی انجام گرفت.
روش کار: این پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیشآزمون/پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه کودکان 4 تا 6 سال شهر تهران در سال 1401 بود که به بیمارستان علی اصغر مراجعه کرده بودند. تعداد 45 نفر از این افراد پس از غربالگری به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. آزمودنیها در سه گروه تمرینات ادراک بینایی وابسته به حرکت و غیر وابسته به حرکت و کنترل تقسیم شدند. گروههای آزمایش به مدت 15 جلسه 45 دقیقهای تحت آموزش قرار گرفتند، درحالی که افراد گروه کنترل، هیچگونه مداخلهای دریافت نکردند. همه افراد قبل و پس از آموزش با استفاده از آزمون بندر گشتالت مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که آزمودنیهای هر دو گروه آزمایش بهبود معناداری در نمره کل یکپارچگی دیداری-حرکتی و همه مؤلفههای آن در مقایسه با گروه کنترل داشتند. همچنین نتایج نشان داد که آزمودنیهای گروه وابسته به حرکت در مقایسه با گروه غیر وابسته به حرکت، بهبود بالاتری در مؤلفه نسخه برداری و حرکتی به دست آوردند.
نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، استفاده از تمرینات ادراک بینایی وابسته و غیروابسته به حرکت میتواند به عنوان یک مداخله مؤثر برای بهبود یکپارچگی دیداری-حرکتی کودکان دارای نقص توجه بیش فعالی پیشنهاد شود.

 
متن کامل [PDF 340 kb]   (325 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.