چکیده: (7065 مشاهده)
این پژوهش روی 42 بیمار مسموم با دیگوکسین که در مدت ده سال در بخشهای قلب دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بستری بودند و در معاینات بالینی و نوار قلبی، آریتمی داشته و سطح سرمی دیگوکسین در آنها به روش رادیوایمونواسی (RIA) بیش از 2 نانوگرم در میلی لیتر بود انجام گرفت و نتایج حاصل را با مطالعات چانگ که روی 180 بیمار (مسموم با دیژیتال) انجام داده بودند به شرح زیر مورد مقایسه قرار دادیم.شایعترین آریتمی ناشی از مسمومیت با دیژیتال در این بررسی و مطالعات چانگ، آریتمی های بطنی به ترتیب 50 و 57.75 درصد با (P<0.05) و نادرترین آنها آریتمی های ندال به ترتیب 4.76 و 7 درصد بودند. بلوکهای گره دهلیزی بطنی 16.66 درصد در برابر 51.66 درصد با (P<0.05) و آریتمی های دهلیزی 19.04 درصد در برابر 20 درصد با (P<0.04) و آریتمی های سینوسی 9.52 درصد در برابر 15.55 درصد مطالعات چانگ با (P<0.7) مورد مطالعه قرار گرفتند.شیوع مسمومیت با دیگوکسین در زنان حدود 3برابر مردان بود، در سنین60و بالاتر شیوع بسیار بالا بوده (73.8%) و شایعترین بیماری زمینه ای، بیماری قلبی ریوی بود (28.58%).
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى