چکیده: (4246 مشاهده)
این مطلب ثابت گردیده که داوطلبان ورود به رشته های پزشکی قبل از شروع به کار ممکن است بیماری های مختلفی داشته باشند که با خود به مدرسه طب می آورند.بیماری هایی که بعضی از آنها نه تنها مانع تحصیل دانشجو می شود بلکه آینده حرفه ای او و بیمارانش را هم به خطر می اندازد.فکر نمی کنم کسی مخالف این باشد که داوطلبان ورود به دانشگاه های علوم پزشکی؛ علاوه بر ارزیابی معلومات علمی از لحاظ وضعیت جسمی و روانی و ظاهری هم صلاح باشد مورد بررسی قرار گیرند و از این نظر هم به آنها امتیاز داده شود. چرا که در بسیاری از موارد شاهد آن بوده و هستیم که دانشجویانی وارد این دانشگاه ها می شوند که ابتدایی ترین شرط پزشک شدن یعنی «سلامتی» را ندارند و چنین افرادی چگونه قادر خواهند بود که اعتماد بیماران را جلب کنند؟در دوران تحصیل هم باید دانشجویان از لحاظ بیماری های مختلف و اعتیاد مورد ارزیابی قرار گیرند و ناراحتی های مختلف آنها کشف گردد. این توجه به وسیله معاینات متعدد و دقت استادان در وضعیت رفتاری؛ روحی و جسمی دانشجو حاصل خواهد شد.این یافته ها باید در کارنامه بهداشتی دانشجو ثبت گردد تا ضمن آنکه در درمان آنها کوشش می شود راهنمایی های لازم در مورد آینده نیز به آنها آموزش داده شود و در این راه در حد لازم سخت گیری گردد. حتی اگر این سخت گیری در حدی باشد که به دانشجو تفهیم گردد که برای این شغل مناسب نیست.در داوطلبان تخصص های مختلف پزشکی هم لازم است این سخت گیری انجام گیرد مثلا کسی که توان جسمی کافی ندارد وارد رشته های جراحی از جمله ارتوپدی نشود یا کسی که خود از قدرت روانی مناسب برخوردار نیست به رشته حساس روانی وارد نشود و یا آنکه خود یک عینک به اصطلاح ته استکانی دارد وارد رشته چشم پزشکی نگردد و مثال های مشابه اینها...
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى