مطالعه بالینی آسیب شناسی آلوپسی اسکاردار: بررسی 207 مورد در یک پژوهش گذشته نگر. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1384; 23 (2) :124-129
URL: http://jmciri.ir/article-1-1505-fa.html
چکیده: (4106 مشاهده)
آلوپسی سیکاتریسیل (اسکاردار) به معنای آلوپسی همراه با تخریب دایمی فولیکول هاست که منجر به تشکیل اسکار می شود. این بیماری ایجاد آسیب ظاهری غیر قابل برگشت برای بیمار می کند. بر حسب اطلاع ما تاکنون مطالعه ای از آلوپسی اسکاردار در ایران گزارش نشده است. هدف ما بررسی این بیماری در ایران بود.در یک مطالعه گذشته نگر، گزارش بیوپیسی های با تشخیص آلوپسی اسکاردار از فروردین 77 تا آخر اسفند 79 که در بایگانی پاتولوژی بیمارستان موجود بود، مورد بررسی قرار گرفت. از بین 9000 گزارش پاتولوژی، 207 بیمار مبتلا به آلوپسی اسکاردار بودند که مورد بررسی مجدد قرار گرفتند. اطلاعات مربوط، تشخیص های بالینی و اطلاعات دموگرافیک از پرونده ها جمع آوری شد.میانگین سنی بیماران 2/35 سال بود. از نظر توزیع جنسی 3/49 درصد بیماران زن و 7/50 درصد آنها مرد بودند. علل آلوپسی اسکاردار بترتیب فراوانی به قرار زیر بود:دیسکویید لوپوس اریتماتو، لیکن پلانوپیلاریس، پسودوپلادبروک، فولیکولیت دکالوانز، کارسینوم سلول بازال، تشخیص توام دیسکویید لوپوس اریتماتو و لیکن پلان (غیر قابل افتراق)، فولیکولیت عمقی، مورفه آ، تشخیص نامشخص، پمفیگویید سیکاتریسیل، موسینوز فولیکولر، آپلازی کوتیس کونژنیتال، آلوپسی کششی، فولیکولیت دیسکانت، گرانولوم، خال های اپیدرمال، نکروبیوز لیپوییدیکا و پسوریازیس.طبق این مطالعه، لوپوس اریتماتوی دیسکویید شایع ترین علت آلوپسی اسکاردار می باشد و در ردیف های بعدی لیکن پلانوپیلاریس، پسودوپلادبروک و فولیکولیت دکالوانز قرار می گیرند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى