Ashtarnakhaee F,  Zarei E,  Daneshkohan A,  Zali A. The Prevalence of Defensive Medicine Behaviors among Surgeons, Its Causes and Potential Reduction Solutions: a Cross-Sectional Study in Iran.  jmciri 2017; 35 (4) :309-317
URL: 
http://jmciri.ir/article-1-2806-fa.html     
                     
                    
                    اشترنخعی فائزه،  زارعی احسان،  دانش کهن عباس،  زالی علیرضا. شیوع رفتارهای پزشـکی تدافعی در بین جراحان، دلایل و راهکارهای کاهش آن: یک مطالعه مقطعی در ایران.  مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی ایران. 1396; 35 (4) :309-317
URL: http://jmciri.ir/article-1-2806-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (5315 مشاهده)
                    
                    
                    چکیده
زمینه: پزشکی تدافعی به عنوان انحراف یک پزشک از رفتار معمول خود تعریف میشود و هدف آن کاهش و یا جلوگیری از شکایت و انتقاد از سوی بیماران و یا خانوادههای آنها میباشد. این مطالعه با هدف بررسی رفتارهای تدافعی جراحان شرکت کننده در کنگره جامعه جراحان در سال 1396 انجام شد.
روش کار: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، 160 نفر از جراحان شرکت کننده به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، یک پرسشنامه محقق ساخته متشکل از 60 آیتم در 4 بخش (مشخصات دموگرافیک، شیوع رفتارهای پزشکی تدافعی، دلایل و راهکارهای بالقوه کاهش آن) بود که روایی و پایایی آن تایید گردید. برای تحلیل داده های توصیفی مشتمل بر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار از نسخه 21 نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافتهها: میزان شیوع رفتارهای مثبت پزشکی تدافعی 100 درصد و رفتارهای منفی 80 درصد بود. شایع ترین رفتارهای دفاعی مثبت شامل درخواست نمونه برداری، تصویربرداری و تست های آزمایشگاهی غیرضروری بود و اجتناب از پذیرش بیماران پرخطر و خودداری از پذیرش بیماران با جایگاه اجتماعی خاص نیز شایع ترین رفتارهای دفاعی منفی در بین جراحان بود. عدم حمایت قوانین و مقررات نظام سلامت از پزشکان در موارد خطاهای پزشکی و ترس از شکایت بیماران، مهمترین دلایل انجام رفتارهای پزشکی تدافعی بود.تصمیم گیری های تیمی در موارد پیچیده، اصلاح نگاه قانون به قصور پزشکی به عنوان یک جرم و حمایت بیشتر نهادهای قانونگذار، مهم ترین راهکارهای بالقوه برای کاهش انجام رفتارهای پزشکی دفاعی از دیدگاه جراحان بود.
نتیجه گیری: همه جراحان مورد مطالعه، حداقل یکی از انواع رفتارهای پزشکی دفاعی را انجام می دادند که می تواند منجر به تحمیل هزینه به نظام سلامت و هدر رفت منابع گردیده و بر ایمنی بیماران نیز تاثیر منفی بگذارد. بکارگیری استراتژی هایی چون اصلاح قوانین و مقررات مربوط به خطاهای پزشکی، افزایش نظارت و پایش در ارائه خدمات، ایجاد سیستم های مناسب گزارش دهی خطا و فرهنگ عاری از سرزنش، طراحی و پیاده سازی پزشکی مبتنی بر شواهد و اصلاح بیمه مسئولیت پزشکی می تواند گام های موثری برای کاهش رفتارهای پزشکی تدافعی باشد.
 
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
عمومى