مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی
جمهوری اسلامی ایران
Journal of medical council of iran
دوره 40، شماره 4 - ( 1401 )
جلد 40 شماره 4 صفحات 291-287 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Toopchizadeh V, Barzegar M, Cheshmaie S, Markazi Movaghar R, Jahanjou F, Ghahvechi Akbari M. Investigating the Factors Affecting length of Hospital Stay in Children with Guillain-Barre Syndrome. jmciri 2022; 40 (4) :287-291
URL: http://jmciri.ir/article-1-3240-fa.html
URL: http://jmciri.ir/article-1-3240-fa.html
توپچی زاده وحیده، برزگر محمد، چشمایی سودا، مرکزی موقر رها، جهانجو فاطمه، قهوه چی اکبری مسعود. بررسی عوامل پیش گویی کننده طول مدت بستری در کودکان مبتلا به سندرم گیلن باره. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1401; 40 (4) :287-291
چکیده: (759 مشاهده)
زمینه: سندرم گیلن باره یک نوروپاتی متعاقب عفونت بواسطه سیستم ایمنی می‌باشد که سیر بسیار متغیری دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل موثر در مدت زمان بستری بیماران مبتلا به گیلن باره می‌باشد.
روش کار: در این مطالعه گذشته نگر و توصیفی- تحلیلی، پرونده 324 کودک مبتلا به (گیلن باره) که از خرداد 1382 تا دی 1392 در بیمارستان کودکان تبریز پذیرفته شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. این بیمارستان بزرگترین مرکز پزشکی برای کودکان در شمال غربی ایران است. با بازنگری و مطالعه دقیق اطلاعات پرونده های موجود، موارد گمشده به دقت مورد بررسی قرار گرفت و تا حد امکان خطاهای احتمالی در ثبت رکوردها برطرف گردید.
یافته ها: تعداد 175 بیمار (%54) دختر و 149 بیمار (%46) پسر بودند. محدوده سنی حداقل 6 ماهه و حداکثر 16 ساله با میانگین سنی 3/66 ± 5/13 سال بود. در این مطالعه موارد مراجعه شده در فصل تابستان بیشتر از (104نفر، 32/1 درصد) سایر فصل‌ها گزارش شد. در درمان بیماران مبتلا به گیلن باره، 272 مورد (%86/4) تحت درمان با IVIG قرار گرفتند که از این تعداد 206 مورد (%65/4) فقط IVIG دریافت کردند و 66 مورد (%21) به همراه IVIG متیل پردنیزولون نیز دریافت کردند. 17 مورد (%5/4) از بیماران تحت پلاسمافرز قرار گرفتند و 26 مورد (%8/3) هیچ درمانی دریافت نکردند. درگیری حسی و اتونوم به ترتیب در %46/6 و %16/4 از کودکان مشاهده شد. درگیری اعصاب کرانیال در 127 کودک (39/4 درصد) گزارش شد که در این بین اغلب کودکان (89 نفر، 34/4 درصد) در عصب کرانیال شماره 9 درگیری داشتند. از بین کودکان تحت مطالعه تنها 31 نفر (9/6 درصد) نیاز به تهویه مکانیکی پیدا کرده بودند که برای این کودکان متوسط زمان تهویه مکانیکی 21/25 ± 20/75 روز گزارش شد. متوسط مدت زمان بستری 10/07 ± 12/24 روز بود که بیش از نیمی از کودکان (181 نفر، 59/9 درصد) تا یک هفته از بیمارستان ترخیص شده بودند. 107 نفر از کودکان %35/4 یک تا چهار هفته و 14 نفر %4/7 بیش از چهار هفته بستری شدند.
نتیجه گیری: در کودکان مبتلا به GBS مدت زمان بستری رابطه مستقیمی با نوع درمان دریافتی، درگیری اعصاب اتونوم و کرانیال، شدت بیماری، دریافت تهویه مکانیکی دارد. بیشترین تاثیر در مدت زمان بستری طولانی در بیماران مبتلا به GBS، مربوط به درمان با پلاسمافرز و سپس دریافت تهویه مکانیکی می‌باشد.
روش کار: در این مطالعه گذشته نگر و توصیفی- تحلیلی، پرونده 324 کودک مبتلا به (گیلن باره) که از خرداد 1382 تا دی 1392 در بیمارستان کودکان تبریز پذیرفته شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. این بیمارستان بزرگترین مرکز پزشکی برای کودکان در شمال غربی ایران است. با بازنگری و مطالعه دقیق اطلاعات پرونده های موجود، موارد گمشده به دقت مورد بررسی قرار گرفت و تا حد امکان خطاهای احتمالی در ثبت رکوردها برطرف گردید.
یافته ها: تعداد 175 بیمار (%54) دختر و 149 بیمار (%46) پسر بودند. محدوده سنی حداقل 6 ماهه و حداکثر 16 ساله با میانگین سنی 3/66 ± 5/13 سال بود. در این مطالعه موارد مراجعه شده در فصل تابستان بیشتر از (104نفر، 32/1 درصد) سایر فصل‌ها گزارش شد. در درمان بیماران مبتلا به گیلن باره، 272 مورد (%86/4) تحت درمان با IVIG قرار گرفتند که از این تعداد 206 مورد (%65/4) فقط IVIG دریافت کردند و 66 مورد (%21) به همراه IVIG متیل پردنیزولون نیز دریافت کردند. 17 مورد (%5/4) از بیماران تحت پلاسمافرز قرار گرفتند و 26 مورد (%8/3) هیچ درمانی دریافت نکردند. درگیری حسی و اتونوم به ترتیب در %46/6 و %16/4 از کودکان مشاهده شد. درگیری اعصاب کرانیال در 127 کودک (39/4 درصد) گزارش شد که در این بین اغلب کودکان (89 نفر، 34/4 درصد) در عصب کرانیال شماره 9 درگیری داشتند. از بین کودکان تحت مطالعه تنها 31 نفر (9/6 درصد) نیاز به تهویه مکانیکی پیدا کرده بودند که برای این کودکان متوسط زمان تهویه مکانیکی 21/25 ± 20/75 روز گزارش شد. متوسط مدت زمان بستری 10/07 ± 12/24 روز بود که بیش از نیمی از کودکان (181 نفر، 59/9 درصد) تا یک هفته از بیمارستان ترخیص شده بودند. 107 نفر از کودکان %35/4 یک تا چهار هفته و 14 نفر %4/7 بیش از چهار هفته بستری شدند.
نتیجه گیری: در کودکان مبتلا به GBS مدت زمان بستری رابطه مستقیمی با نوع درمان دریافتی، درگیری اعصاب اتونوم و کرانیال، شدت بیماری، دریافت تهویه مکانیکی دارد. بیشترین تاثیر در مدت زمان بستری طولانی در بیماران مبتلا به GBS، مربوط به درمان با پلاسمافرز و سپس دریافت تهویه مکانیکی می‌باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |