مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی
جمهوری اسلامی ایران
Journal of Medical Council of Iran
دوره 42، شماره 3 - ( 1403 )
جلد 42 شماره 3 صفحات 15-6 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fathi M, Bakhtiari F, Fakhari M S. The Approach of Iran’s Criminal Policy Towards the Use of Artificial Intelligence in the Field of Health. jmciri 2024; 42 (3) :6-15
URL: http://jmciri.ir/article-1-3319-fa.html
URL: http://jmciri.ir/article-1-3319-fa.html
فتحی مرتضی، بختیاری فاطمه، فخاری مهدیه سادات. رویکرد سیاست جنایی ایران در قبال به کارگیری هوش مصنوعی در حوزه سلامت. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1403; 42 (3) :6-15
دکتری تخصصی حقوق کیفری و جرمشناسی، استادیار گروه حقوق کیفری و جرمشناسی دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده: (624 مشاهده)
چکیده
زمینه: هوش مصنوعی در پزشکی حوزهای نسبتاً جوان و ذاتاً میان رشته ای است که مطالعات پزشکی، حقوقی و اجتماعی را در بر می‌گیرد. فناوری پزشکی هوشمند طیف وسیعی از ابزارها است که متخصصان سلامت را قادر می‌سازد تا با انجام تشخیص زودهنگام، کاهش عوارض، کاهش مدت بستری و بهینه‌سازی درمان، کیفیت زندگی بهتری را برای بیماران و جامعه فراهم کند. مطالعه حاضر به کاربردهای عملی هوش مصنوعی در تشخیص بیماری‌های مادرزادی قلبی و دیگر جنبه‌های پزشکی پرداخته است. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت بنیادی این فناوری در پیشرفت علوم پزشکی است. هدف مقاله پیشرو نشان دادن چالش‌ها و شکاف‌های موجود در سیاست جنایی ایران در تکنولوژی پزشکی و قلمرو هوش مصنوعی است.
روش کار: برای بررسی سیاست جنایی ایران در عرصه به کارگیری هوش مصنوعی در حوزه سلامت با روشی توصیفی ـ تحلیلی و مطالعه کتابخانه‌ای و همچنین از الگوریتم‌های هوش مصنوعی بهره گرفته شده است.
یافته‌ها: بررسی‌ها نشان می‌دهد بدون در نظر گرفتن یک سیاست جنایی تقنینی سنجیده در زمینه فناوری پزشکی، که خود به توسعه علم حقوق و قانون‌گذاری یاری می‌رساند، سیاست جنایی اجرایی در مقام عمل در شناخت مرتکبان، تحمیل مسئولیت کیفری و اعمال مجازات با چالش‌های جدی روبرو خواهد شد؛ که همین امر، مجال مناسبی برای بزه‌کاران بالقوه ایجاد می‌کند که در جهت منافع شخصی خود رفتارهایی مرتکب شوند که برخلاف مصالح فردی و اجتماعی بوده و در عین حال خود را بزه‌کار نیز ندانند؛ چرا که روندی را در پیش گرفته‌اند که رفتار ارتکابی در نظام تقنین کیفری ایران جرم تلقی نشده و یا به دشواری در قوانین جاری می‌توان عنوانی برای آن یافت.
نتیجه‌گیری: در حوزه سلامت با انجام کالیبراسیون‌ها و کنترل‌های منظم نوبتی که از تکنیک‌های مؤثر پیشگیری وضعیت مدار است، می‌توان ابتکار عمل را در دستان قانون نگهداشت. همچنین با اجرایی کردن فرضیات این نوشتار که بیان می‌دارد برای داشتن یک سیاست جنایی معقول در رویارویی با فناوری هوش مصنوعی، علم حقوق خصوصاً حقوق کیفری نیازمند در نظر گرفتن حقوق ربات‌ها و همچنین تحقیقات علمی گسترده‌تر است تا با شناخت چالش‌ها، قوانین و مقررات بروزتر و مناسب‌تر با تکنولوژی‌های پیشرفته تدوین و تصویب شود، که پیرو چنین تدبیری حقوق بیماران به طرز چشمگیری رعایت خواهد شد.
زمینه: هوش مصنوعی در پزشکی حوزهای نسبتاً جوان و ذاتاً میان رشته ای است که مطالعات پزشکی، حقوقی و اجتماعی را در بر می‌گیرد. فناوری پزشکی هوشمند طیف وسیعی از ابزارها است که متخصصان سلامت را قادر می‌سازد تا با انجام تشخیص زودهنگام، کاهش عوارض، کاهش مدت بستری و بهینه‌سازی درمان، کیفیت زندگی بهتری را برای بیماران و جامعه فراهم کند. مطالعه حاضر به کاربردهای عملی هوش مصنوعی در تشخیص بیماری‌های مادرزادی قلبی و دیگر جنبه‌های پزشکی پرداخته است. این موضوع نشان‌دهنده اهمیت بنیادی این فناوری در پیشرفت علوم پزشکی است. هدف مقاله پیشرو نشان دادن چالش‌ها و شکاف‌های موجود در سیاست جنایی ایران در تکنولوژی پزشکی و قلمرو هوش مصنوعی است.
روش کار: برای بررسی سیاست جنایی ایران در عرصه به کارگیری هوش مصنوعی در حوزه سلامت با روشی توصیفی ـ تحلیلی و مطالعه کتابخانه‌ای و همچنین از الگوریتم‌های هوش مصنوعی بهره گرفته شده است.
یافته‌ها: بررسی‌ها نشان می‌دهد بدون در نظر گرفتن یک سیاست جنایی تقنینی سنجیده در زمینه فناوری پزشکی، که خود به توسعه علم حقوق و قانون‌گذاری یاری می‌رساند، سیاست جنایی اجرایی در مقام عمل در شناخت مرتکبان، تحمیل مسئولیت کیفری و اعمال مجازات با چالش‌های جدی روبرو خواهد شد؛ که همین امر، مجال مناسبی برای بزه‌کاران بالقوه ایجاد می‌کند که در جهت منافع شخصی خود رفتارهایی مرتکب شوند که برخلاف مصالح فردی و اجتماعی بوده و در عین حال خود را بزه‌کار نیز ندانند؛ چرا که روندی را در پیش گرفته‌اند که رفتار ارتکابی در نظام تقنین کیفری ایران جرم تلقی نشده و یا به دشواری در قوانین جاری می‌توان عنوانی برای آن یافت.
نتیجه‌گیری: در حوزه سلامت با انجام کالیبراسیون‌ها و کنترل‌های منظم نوبتی که از تکنیک‌های مؤثر پیشگیری وضعیت مدار است، می‌توان ابتکار عمل را در دستان قانون نگهداشت. همچنین با اجرایی کردن فرضیات این نوشتار که بیان می‌دارد برای داشتن یک سیاست جنایی معقول در رویارویی با فناوری هوش مصنوعی، علم حقوق خصوصاً حقوق کیفری نیازمند در نظر گرفتن حقوق ربات‌ها و همچنین تحقیقات علمی گسترده‌تر است تا با شناخت چالش‌ها، قوانین و مقررات بروزتر و مناسب‌تر با تکنولوژی‌های پیشرفته تدوین و تصویب شود، که پیرو چنین تدبیری حقوق بیماران به طرز چشمگیری رعایت خواهد شد.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
هوش مصنوعی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |