مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی
جمهوری اسلامی ایران
Journal of Medical Council of Iran
دوره 43، شماره 2 - ( 1404 )
جلد 43 شماره 2 صفحات 62-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IUMS.FMD.REC.1401.281
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sarikhany N, Mohammadsadeghi H, Rasoulian M, Nohesara S. The Experience of Street Sexual Harassment in Non-Psychotic Female Patients Hospitalized in Iran Psychiatric Center, Spring of 2024: A Qualitative Study. jmciri 2025; 43 (2) :47-62
URL: http://jmciri.ir/article-1-3343-fa.html
URL: http://jmciri.ir/article-1-3343-fa.html
ساریخانی نگار، محمدصادقی هما، رسولیان مریم، نوحه سرا شبنم. بررسی تجربه ی آزار جنسی خیابانی در بیماران زن غیر روان پریش بستری در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران، بهار 3041: یک مطالعه ی کیفی. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1404; 43 (2) :47-62
گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت روان، پژوهشکده سلامت روان اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (26 مشاهده)
چکیده
زمینه: آزار جنسی خیابانی یک آسیب اجتماعی رایج است که اغلب توسط قربانیان گزارش نشده است و به دلیل انواع مختلف آن، سهولت ارتکاب و خلأهای قانونی موجود، روزانه افراد زیادی اعم از زن و مرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این مطالعه با هدف بررسی تجربیات آزار‌جنسی خیابانی در بین بیماران زن غیر روان‌پریش بستری در مرکز آموزشی و درمانی روانپزشکی ایران انجام شد.
روش کار: این مطالعه کیفی بر روی 20 بیمار زن غیر روان‌پریش بستری در بیمارستان انجام شد. مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با هر یک از شرکت‌کنندگان انجام شد و اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار MAXQDA10 کد گذاری شد. سپس داده‌ها برای شناسایی مضامین و الگوهای تکرارشونده طبقه بندی و تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: تجزیه و تحلیل مصاحبه‌ها 6 گروه داده‌ی اصلی شامل آگاهی از تعریف علمی و قانونی آزار جنسی خیابانی، خلأهای قانونی مربوط به آزار جنسی خیابانی، انواع آزار جنسی خیابانی که توسط شرکت‌کنندگان تجربه می‌شود، تفسیر تجربیات شرکت‌کنندگان از آزار جنسی خیابانی، علل وقوع آزار جنسی خیابانی برای شرکت‌کنندگان و تجربه‌ی مشترک اطرافیان از آزار جنسی خیابانی و نیز 25 موضوع فرعی را نشان داد. یافته‌های مربوط به آگاهی اولیه، خلاءهای قانونی، انواع آزار، تفسیر تجربیات و علل آزار جنسی خیابانی با نتایج مطالعات قبلی مطابقت داشت. با این حال، این مطالعه به طور منحصر به فرد، به تاثیر اختلالات روانپزشکی تشخیص داده شده در بیماران بر وقوع آزار جنسی خیابانی و نیز تجربیات مشترک اطرافیان از آزار جنسی خیابانی پرداخته است. علاوه بر این، انتخاب شرکت‌کنندگان از میان افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی، امکان مقایسه‌ی نتایج حاصل از این پژوهش را با نتایج حاصل از مطالعات قبلی بر روی جمعیت عمومی فراهم کرد.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که آموزش رسمی در مورد آزار جنسی خیابانی، که توسط متخصصین از طریق محیط‌های در دسترس و ایمن، در گروه‌های سنی مختلف ارائه می‌شود، می‌تواند مهارت‌های افراد را در محافظت از خود و پاسخ به مزاحمین افزایش دهد. چنین آموزشی همچنین ممکن است به کاهش وقوع آزار جنسی خیابانی کمک کند. علاوه بر این، تأکید شرکت‌کنندگان بر خلاءهای قانونی موجود، بر لزوم توجه قانون‌گذاری تأکید می‌کند. نتایج همچنین حاکی از شباهت های قابل توجه بین آگاهی از تعریف، خلاء های قانونی، انواع آزار، تفسیر تجربیات و علل آزار جنسی خیابانی در بین بیماران روانپزشکی در این مطالعه و جمعیت عمومی گزارش شده در تحقیقات قبلی است.
زمینه: آزار جنسی خیابانی یک آسیب اجتماعی رایج است که اغلب توسط قربانیان گزارش نشده است و به دلیل انواع مختلف آن، سهولت ارتکاب و خلأهای قانونی موجود، روزانه افراد زیادی اعم از زن و مرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این مطالعه با هدف بررسی تجربیات آزار‌جنسی خیابانی در بین بیماران زن غیر روان‌پریش بستری در مرکز آموزشی و درمانی روانپزشکی ایران انجام شد.
روش کار: این مطالعه کیفی بر روی 20 بیمار زن غیر روان‌پریش بستری در بیمارستان انجام شد. مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با هر یک از شرکت‌کنندگان انجام شد و اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار MAXQDA10 کد گذاری شد. سپس داده‌ها برای شناسایی مضامین و الگوهای تکرارشونده طبقه بندی و تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: تجزیه و تحلیل مصاحبه‌ها 6 گروه داده‌ی اصلی شامل آگاهی از تعریف علمی و قانونی آزار جنسی خیابانی، خلأهای قانونی مربوط به آزار جنسی خیابانی، انواع آزار جنسی خیابانی که توسط شرکت‌کنندگان تجربه می‌شود، تفسیر تجربیات شرکت‌کنندگان از آزار جنسی خیابانی، علل وقوع آزار جنسی خیابانی برای شرکت‌کنندگان و تجربه‌ی مشترک اطرافیان از آزار جنسی خیابانی و نیز 25 موضوع فرعی را نشان داد. یافته‌های مربوط به آگاهی اولیه، خلاءهای قانونی، انواع آزار، تفسیر تجربیات و علل آزار جنسی خیابانی با نتایج مطالعات قبلی مطابقت داشت. با این حال، این مطالعه به طور منحصر به فرد، به تاثیر اختلالات روانپزشکی تشخیص داده شده در بیماران بر وقوع آزار جنسی خیابانی و نیز تجربیات مشترک اطرافیان از آزار جنسی خیابانی پرداخته است. علاوه بر این، انتخاب شرکت‌کنندگان از میان افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی، امکان مقایسه‌ی نتایج حاصل از این پژوهش را با نتایج حاصل از مطالعات قبلی بر روی جمعیت عمومی فراهم کرد.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که آموزش رسمی در مورد آزار جنسی خیابانی، که توسط متخصصین از طریق محیط‌های در دسترس و ایمن، در گروه‌های سنی مختلف ارائه می‌شود، می‌تواند مهارت‌های افراد را در محافظت از خود و پاسخ به مزاحمین افزایش دهد. چنین آموزشی همچنین ممکن است به کاهش وقوع آزار جنسی خیابانی کمک کند. علاوه بر این، تأکید شرکت‌کنندگان بر خلاءهای قانونی موجود، بر لزوم توجه قانون‌گذاری تأکید می‌کند. نتایج همچنین حاکی از شباهت های قابل توجه بین آگاهی از تعریف، خلاء های قانونی، انواع آزار، تفسیر تجربیات و علل آزار جنسی خیابانی در بین بیماران روانپزشکی در این مطالعه و جمعیت عمومی گزارش شده در تحقیقات قبلی است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |