مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی ایران
Journal of Medical Council of Iran
دوره 43، شماره 4 - ( 1404 )
جلد 43 شماره 4 صفحات 81-79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farahbakhsh F, Kouhi A, Heidari F, Erfanian R. Beyond Diagnosis: The Predictive Role of Nasal Radiography in the Treatment Success of Nasal Bone Fractures. jmciri 2025; 43 (4) :79-81
URL: http://jmciri.ir/article-1-3432-fa.html
URL: http://jmciri.ir/article-1-3432-fa.html
فرح بخش فربد، کوهی علی، حیدری فرخ، عرفانیان عظیم زاده خسروی رضا. نقشی فراتر از تشخیص: اهمیت پیشبینیکننده رادیوگـرافی بینی در موفقیت درمان شکستگیهای بینی. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی ایران. 1404; 43 (4) :79-81
مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی، بیمارستان امیر اعلم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (10 مشاهده)
چکیده
آسیبهای بینی از شایعترین علل مراجعه بیماران به بخشهای اورژانس گوش، گلو و بینی در مراکز درمانی کشور ایران هستند. با توجه بهحجم بالای این مراجعات، انتخاب صحیح روش تشخیص و درمان میتواند تأثیر قابل توجهی در کاهش عوارض، بهبود نتایج درمانی و افزایشرضایت بیماران داشته باشد.
در مقاله «مقایسه بین یافتههای رادیولوژی و بالینی در تشخیص شکستگی بینی» (1)، که در مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوریاسلامی ایران منتشر شده است، نویسندگان به بررسی ارزش رادیوگرافی در تشخیص شکستگی بینی پرداختهاند. از میان 174 بیمار باتشخیص بالینی شکستگی، 131 نفر (٪81) دارای یافتههای مثبت رادیولوژی بودند و 33 نفر (٪19) با وجود علائم بالینی، رادیوگرافی منفیداشتند. همچنین ٪26 بیماران دارای اکیموز اطراف چشمی بودند. این نتایج نشاندهنده محدودیت نسبی رادیوگرافی در تشخیص اولیهشکستگی بینی بود.
در مطالعهای که توسط همکاران اینجانب در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده و در نشریه British Journal of Oral and MaxillofacialSurgery
منتشر گردیده، 80 بیمار با شکستگی بینی تحت جااندازی بسته قرار گرفتند که از این میان، 56 نفر (٪70) با موفقیت درمانشدند. تحلیل آماری نشان داد که نبود خط شکستگی در رادیوگرافی لترال بینی با عدم موفقیت در جااندازی ارتباط معناداری داشت(p=0/000). همچنین وجود اکیموز اطراف چشم با موفقیت جااندازی مرتبط بود (p=0/042).
نکتهای که در بسیاری از مراکز درمانی کشور مشاهده میشود، انجام رادیوگرافی لترال بینی به عنوان یک اقدام قانونی و جهت تکمیل پروندهپزشکی است، نه صرفاً برای تشخیص بالینی. با این حال، دشواری تفسیر تصاویر رادیولوژی بینی بهویژه به دلیل تنوع آناتومیک و محدودیتوضوح شکستگیها اغلب موجب سردرگمی بیماران و حتی تردید در تصمیمگیری درمانی میشود.
با توجه به یافتههای فوق، پیشنهاد میشود که رادیوگرافی بینی نه صرفاً به عنوان ابزار تشخیصی، بلکه به عنوان ابزاری برای پیشبینیموفقیت درمان نیز مدنظر قرار گیرد. دیدن خط شکستگی در رادیوگرافی لترال بینی میتواند به عنوان شاخصی برای انتخاب مناسبترین روشدرمانی یعنی انجام یا عدم انجام جااندازی بسته و نیز میزان موفقیت روش درمانی انتخابی مورد استفاده قرار گیرد. این رویکرد میتواند بهانتخاب دقیقتر بیماران برای مداخله درمانی و کاهش موارد جااندازی ناموفق کمک شایانی نماید.
آسیبهای بینی از شایعترین علل مراجعه بیماران به بخشهای اورژانس گوش، گلو و بینی در مراکز درمانی کشور ایران هستند. با توجه بهحجم بالای این مراجعات، انتخاب صحیح روش تشخیص و درمان میتواند تأثیر قابل توجهی در کاهش عوارض، بهبود نتایج درمانی و افزایشرضایت بیماران داشته باشد.
در مقاله «مقایسه بین یافتههای رادیولوژی و بالینی در تشخیص شکستگی بینی» (1)، که در مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوریاسلامی ایران منتشر شده است، نویسندگان به بررسی ارزش رادیوگرافی در تشخیص شکستگی بینی پرداختهاند. از میان 174 بیمار باتشخیص بالینی شکستگی، 131 نفر (٪81) دارای یافتههای مثبت رادیولوژی بودند و 33 نفر (٪19) با وجود علائم بالینی، رادیوگرافی منفیداشتند. همچنین ٪26 بیماران دارای اکیموز اطراف چشمی بودند. این نتایج نشاندهنده محدودیت نسبی رادیوگرافی در تشخیص اولیهشکستگی بینی بود.
در مطالعهای که توسط همکاران اینجانب در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده و در نشریه British Journal of Oral and MaxillofacialSurgery
منتشر گردیده، 80 بیمار با شکستگی بینی تحت جااندازی بسته قرار گرفتند که از این میان، 56 نفر (٪70) با موفقیت درمانشدند. تحلیل آماری نشان داد که نبود خط شکستگی در رادیوگرافی لترال بینی با عدم موفقیت در جااندازی ارتباط معناداری داشت(p=0/000). همچنین وجود اکیموز اطراف چشم با موفقیت جااندازی مرتبط بود (p=0/042).نکتهای که در بسیاری از مراکز درمانی کشور مشاهده میشود، انجام رادیوگرافی لترال بینی به عنوان یک اقدام قانونی و جهت تکمیل پروندهپزشکی است، نه صرفاً برای تشخیص بالینی. با این حال، دشواری تفسیر تصاویر رادیولوژی بینی بهویژه به دلیل تنوع آناتومیک و محدودیتوضوح شکستگیها اغلب موجب سردرگمی بیماران و حتی تردید در تصمیمگیری درمانی میشود.
با توجه به یافتههای فوق، پیشنهاد میشود که رادیوگرافی بینی نه صرفاً به عنوان ابزار تشخیصی، بلکه به عنوان ابزاری برای پیشبینیموفقیت درمان نیز مدنظر قرار گیرد. دیدن خط شکستگی در رادیوگرافی لترال بینی میتواند به عنوان شاخصی برای انتخاب مناسبترین روشدرمانی یعنی انجام یا عدم انجام جااندازی بسته و نیز میزان موفقیت روش درمانی انتخابی مورد استفاده قرار گیرد. این رویکرد میتواند بهانتخاب دقیقتر بیماران برای مداخله درمانی و کاهش موارد جااندازی ناموفق کمک شایانی نماید.
نوع مطالعه: نامه به سردبیر |
موضوع مقاله:
بیماری های گوش و حلق و بینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |