Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

زمینه: ژژنوستومی یک راه اصلی برای تغذیه بیمارانی که تحت عمل جراحی دستگاه گوارش فوقانی (هایپوفارینکس و مری) قرار می گیرند، می باشد. در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در بیمارستان امیراعلم، بیمارانی که دچار بدخیمی های دستگاه گوارش فوقانی بودند و تحت عمل جراحی ژژنوستومی قرار گرفته بودند برای یک دوره سه ساله مورد مطالعه قرار گرفتند.روش کار: 90 بیمار (41 مرد با میانگین سنی 55 سال و محدوده سنی 90-20 سال) که مبتلا به بدخیمی های دستگاه گوارش فوقانی (هایپوفارینکس و مری) بوده، بررسی شدند. بیماران به دو گروه تقسیم شده و میزان عوارض و نتایج در گروهی که شروع تغذیه از راه ژژنوستومی 6 ساعت بعد از جراحی اصلی (گروه (A انجام شد با گروه دیگر که شروع تغذیه از راه ژژنوستومی 3 روز بعد از عمل جراحی اصلی (گروه (B انجام شد، مقایسه گردید.یافته ها: در هر گروه 27 بیمار (%30) هیچ عارضه جانبی ای را در حین تغذیه از راه روده ای نشان ندادند. عوارض جانبی شروع تغذیه از راه ژژنوستومی گروه B در 13.53 نفر (%24) و در گروه A در 12.37 (%32) از بیماران دیده شد. به طور مشخص عوارضی چون اتساع شکمی (p=0.001) و تب (p=0.005) از درصد بروز بالایی در گروه A نسبت به گروه B برخوردار بود. بین دو گروه مورد مطالعه اختلاف معنی داری از لحاظ بروز عوارض دیگر دیده نشده است. به عنوان یک یافته جانبی درصد بروز جابه جایی نامناسب لوله ژژنوستومی در بیماران با اتساع شکمی (P=0.006) و درد شکمی (P<0.001) در ساعات اولیه پس از شروع تغذیه ژژونال نیز بالاتر بود.نتیجه گیری: شروع تغذیه از راه ژژنوستومی 3 روز بعد از عمل جراحی اصلی به دلیل عوارض جانبی کمتر و تحمل بهتر آن در بیماران مبتلا به کانسر مجاری گوارشی فوقانی و هایپوفارنکس به عنوان روشی برای برقراری تغذیه روده ای توصیه می شود.

واژه‌های کلیدی: ژژنوستومی، جراحی، عوارض، تغذیه روده ای

متن کامل [PDF 1925 kb]   (724 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---