مقایسه سطوح سرمی هورمونهای تیروییدی و تیروتروپین در افراد طبیعی و بیماران دیالیزی قبل و بعد از پیوند کلیه و ارتباط آنها با عملکرد کلیه پیوندی. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1380; 19 (1) :16-21
URL: http://jmciri.ir/article-1-1341-fa.html
چکیده: (3998 مشاهده)
نارسایی مزمن کلیه، یکی از علل یوتیروییدیسم است که همراه با اختلالاتی در متابولیسم هورمونهای تیروییدی میباشد. اگر چه دیالیز در طبیعی شدن این اختلالات تأثیر مهمی ندارد، اما پیوند کلیه منجر به بهبود آنها میگردد. در این مطالعه ابتدا سطوح سرمی هورمونهای تیروییدی آزاد و تام، تیروتروپین و درصد برداشت تری یدوتیرونیت ) Up 3 T ( در 30 بیمار دیالیزی داوطلب عمل پیوند کلیه اندازهگیری شد و نتایج با گروه شاهد (40 فرد سالم) مقایسه گردید. بعد از پیوند کلیه، بیماران به دو گروه تقسیم شدند: 21 بیمار با عملکرد مناسب اولیه کلیه پیوندی (گروه I) و 9 بیمار با عملکرد تأخیری کلیه پیوندی (گروه II) که همگی تحت درمان نگهدارنده شامل پردنیزولون، آزاتیوپرین و سیکلوسپورین قرار داشتند و در آنها نیز شاخصهای تیرویید اندازهگیری شدند.در بیماران دیالیزی، شاخصهای تیروییدی در سطح طبیعی قرار داشتند ولی مقایسه با گروه شاهد، سطوح هورمونهای تیروییدی کاهش و Up 3 T افزایش داشت اما تفاوتی در سطوح تیروتروپین مشاهده نشد.ده روز بعد از پیوند، کاهش سطوح سرمی هورمونهای تیروییدی، تیروتروپین افزایش Up 3 T در هر دو گروه دیده شد که کاهش هورمونها در گروه II بیشتر از گروه I بود. در روز سیام بعد از پیوند تغییرات در گروه I به سطح طبیعی رسید و در مقایسه با قبل از پیوند، بهبودی مشخصی داشت، ولی در مقایسه با گروه شاهد، هنوز سطوح تری یدوتیرونین آزاد و تام و تیروکسین تام پایین بود. در گروهII نسبت به قبل از پیوند سطوح هورمون های تیروییدی آزاد و تام کاهش داشت و در مقایسه با گروه شاهد سطوح کاهش یافته هورمون های تیروییدی همراه با افزایشUp 3 T مشاهده شد و در مقایسه با گروهI نیز سطوح هورمون های تیروییدی به طور مشخصی پایین تر بود.در نهایت چنین اسنباط گردید که بین سطوح سرمی هورمون های تیروییدی و عملکرد کلیه پیوندی ارتباط وجود دارد که این ارتباط در مورد تیروکسین و تری یدوتیرونین تام مشخص تر بود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى