Journal of medical council of iran
دوره 29، شماره 2 - ( 1390 )                   جلد 29 شماره 2 صفحات 168-162 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

تعیین ارتباط مقدار انسولین خون بند ناف با مقادیر قند خون مادر در تست تحمل گلوکز 75 گرمی. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1390; 29 (2) :162-168

URL: http://jmciri.ir/article-1-1426-fa.html


چکیده:   (3936 مشاهده)
زمینه: میزان انسولین جنین نشان دهنده اثر دیابت مادر روی جنین و سلامت آینده کودک است. در تست تحمل گلوکز خوراکی مادر حد آستانه قند برای هیپرانسولینیسم جنین و همراهی آن با مربیدیتی و مرتالیتی جنین دقیقا مشخص نشده است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط مقدار انسولین خون بند ناف با مقادیر قند خون مادر در تست تحمل گلوکز با 75 گرم گلوکز خوراکی می باشد.روش کار: این مطالعه کوهورت طی سال 1388 در بیمارستان جواهری تهران بر روی 200 زن حامله انجام شد. در این زنان تست تحمل گلوکز 75 گرم در 24 تا 28 هفته حاملگی انجام شد و سپس هنگام زایمان 2 سی سی خون از بند ناف برای اندازه گیری انسولین گرفته شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ver 13 و آزمون های آماری همبستگی، رگرسیون و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در 5.5 درصد از نوزادان هیپرانسولینمی مشاهده شد. ارتباط بین مقدار قند خون ناشتای مادر با میزان انسولین خون بند ناف معنی دار بود (0.02=P، ضریب همبستگی=0.16) ارتباط وزن هنگام تولد نوزاد با مقدار انسولین خون بند ناف و با قند خون ساعت اول مادر در تست تحمل گلوکز 75 گرم معنی دار بود. در مادرانی که تست تحمل گلوکز مختل داشتند، میزان انسولین خون بند ناف بالاتر بود اما معنی دار نبود.نتیجه گیری: غلظت انسولین جنین نشان دهنده میزان گلوکز داخل رحمی است که توسط مادر به جنین داده می شود و در این مطالعه بیش ترین ارتباط بین بروز هیپرانسولینمی با مقدار قند خون ناشتای مادر مشاهده شد. به نظر می رسد قند خون ناشتای مادر بیشترین حساسیت را برای تشخیص هیپرانسولینمی در جنین دارد.
متن کامل [PDF 213 kb]   (825 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.