Journal of medical council of iran
دوره 30، شماره 4 - ( 1391 )                   جلد 30 شماره 4 صفحات 347-341 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

تاثیر برنامه درمانی فیزیوتراپی مبتنی بر آموزش و آماده سازی عضلات کف لگن بر علائم یبوست عملکردی مزمن. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1391; 30 (4) :341-347

URL: http://jmciri.ir/article-1-1477-fa.html


چکیده:   (3683 مشاهده)
زمینه: یبوست عملکردی شایع ترین نوع یبوست مزمن و عمدتا حاصل اختلال عملکرد عضلات کف لگن می باشد. راهکارهای درمانی متداول این عارضه از جمله بیوفیدبک و جراحی محدودیت هایی داشته و بسیاری از بیماران به این روش ها پاسخ نمی دهند. لذا این مطالعه با هدف بررسی برنامه درمانی فیزیوتراپی مبتنی بر آموزش و ارائه تمرینات آماده سازی عضلات کف لگن بر برخی از علائم بالینی و شاخص های مانومتری این بیماران طراحی و اجرا شد.روش کار: 10 بیمار زن با میانگین سنی 29.9±7.7 سال در این مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند. پس از ارزیابی بالینی و مانومتری برنامه درمانی شامل: آموزش، انجام تمرینات آرام سازی عمومی و تمرینات آماده سازی عضلات کف لگن در طی 18 جلسه ارائه شد. در پایان مجددا ارزیابی بالینی و مانومتری به عمل آمد. از آزمون های آماری ناپارامتریک برای تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: در بررسی شاخص های مانومتریک، افزایش معنی دار فشار کانال فوقانی آنال طی استراحت (p=0.01)، فشار رکتوم حین (p=0.005) Push و کاهش معنی دار فشار کانال تحتانی آنال در حالت Push مشاهده شد (p=0.005). فشار رکتوم حین استراحت تغییر معنی داری نداشت (p=0.06). در بررسی علائم بالینی کاهش معنی دار احساس تخلیه ناکافی، تلاش طی دفع، احساس انسداد در مقعد و استفاده از دست یا ابزار جهت دفع دیده شد (p=0.006)، ولی نفخ شکمی تغییری نشان نداد (p=0.06).نتیجه گیری: ارتقاء سطح آگاهی از عملکرد عضلات کف لگن به همراه تمرینات مربوط و استفاده از وضعیت صحیح بدنی طی دفع می تواند در بهبود بیماران با یبوست عملکردی موثر واقع شود.
متن کامل [PDF 452 kb]   (1511 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.