زمینه و هدف: عفونت گوش میانی یکی از شایعترین بیماریها در کودکان است. این مطالعه به منظور ارزیابی فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا در افراد مبتلا به عفونت حاد گوش میانی و تعیین حساسیت داروئی آنها دربیمارستان مرجع امیر اعلم تهران انجام گردید.

مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی طی 6 ماه، 102 بیمار مبتلا به عفونت گوش میانی در سنین 40 روز تا 75 سال مراجعه کننده به بیمارستان امیراعلم شهرتهران مورد بررسی قرار گرفتند. پس از انجام آزمونهای تشخیصی و تعیین هویت باکتریها، میزان حساسیت آنها به آنتی بیوتیکهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج: از 102 نمونه بررسی شده، در مجموع 90 نمونه (2/88%) از کشت های آلوده به یکی از عوامل میکروبی زیر بودند: استافیلوکوکوس 27 مورد (5/26%)، استرپتوکوکوس 7 مورد (9/6%)، موراکسلا کاتارالیس 2 مورد (2%)، پروتئوس 11 مورد (8/10%)، پنوموکوکوس 15 مورد (7/14%)، سودوموناس 15 مورد (7/14%)، کورینه باکتریه 6 مورد (9/5%)، هموفیلوس انفلوانزه 7 مورد (9/6%) و در 12 مورد (8/11%) از کشت ها هیچگونه میکروبی جدا نگردید. تقریباً تمام باکتری های  ایزوله شده نسبت به آنتی بیوتیک هائی که بطور متداول و روزمرّه پزشکان به بیماران تجویز می کنند از جمله پنی سیلین، آمپی سیلین و آموکسی سیلین مقاومت نشان می دادند.

نتیجه گیری: با توجه به ظهور سویه های مقاوم باکتریها نسبت به درمان های آنتی بیوتیکی رایج، توصیه می شود پس از انجام مطالعات تکمیلی وسیعتر و تایید الگوی مقاومت، نسبت به تهیه دستورالعمل های درمانی کشوری اقدام و شروع درمان آنتی بیوتیکی برای باکتریهای جداسازی شده، بر اساس دستورالعمل های کشوری انجام گیرد.

واژه های کلیدی: عفونت گوش میانی، آنتی بیوگرام، استافیلوکوکوس اورئوس ، پسودوموناس آئروژینوزا