بررسی میزان ظرفیت هوازی و ارتباط آن با شیوه زندگی در آتشنشانان ایرانی یک مجتمع صنعتی
|
سیدمحمد سیدمهدی*، میرسعید عطارچی، الهام فرید، سمیه طاهرنژاد جوزم، پگاه سلیمی پرمهر |
مرکز تحقیقات بیماریهای مزمن تنفسی، پژوهشکده سل و بیماری های ریوی دکتر مسیح دانشوری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. |
|
چکیده: (2626 مشاهده) |
زمینه: مطالعات اندکی در کشور ما در مورد وضعیت ظرفیت قلبی عروقی در آتشنشانان انجام شده است. هدف این مطالعه ارزیابی ظرفیت هوازی و ارتباط آن با سبک زندگی در آتشنشانان بود.
روش کار: این مطالعه در سال 93 و بر روی 165 آتشنشان مرد انجام شد. اطلاعاتی نظیر اطلاعات دموگرافیک، طبی و شغلی از طریق مصاحبه مستقیم جمعآوری شد. سبک زندگی افراد در سه سطح فعالیت فیزیکی، مصرف سیگار و وضعیت شاخص توده بدنی ارزیابی شد. برای ارزیابی ظرفیت هوازی شرکتکنندگان و انجام تست ظرفیت هوازی ساب ماکسیمال از پروتکل ACSM (دانشکده پزشکی ورزشی آمریکا) استفاده شد. با استفاده از نسخه فارسی پرسشنامه فعالیت فیزیکی بین المللی (IPAQ) و مصاحبه مستقیم، سطح فعالیت فیزیکی تعیین شد. آنالیز دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد و سطح معنی داری بصورت کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: میانگین ظرفیت هوازی شرکت کنندگان در مطالعه 47/34 VO2max ml.kg-1.min-1 بود. بر حسب فعالیت فیزیکی میانگین مقدار انرژی مصرف شده برای فعالیت فیزیکی مرتبط با کار 00/2534 MET-minutes/week بود. نتایج آنالیز رگرسیون خطی رابطه معنی دار بین فعالت فیزیکی، سیگار کشیدن، BMI، و ظرفیت هوازی را نشان داد (05/0 > p).
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که حداکثر فعالیت فیزیکی با ظرفیت هوازی ارتباط دارد. کاهش خطر حوادث حاد ایسکمیک و افزایش حداکثر ظرفیت هوازی در آتش نشانان نیازمند تمرکز بر روی فعالیت فیزیکی و سبک زندگی آتش نشانان می باشد. |
|
واژههای کلیدی: آتشنشانان، فعالیت فیزیکی، ظرفیت هوازی، سبک زندگی |
|
متن کامل [PDF 416 kb]
(891 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|