|
حضانت در کودکان ناشی از لقاح مصنوعی
|
| ابوالحسن مجتهد سلیمانی*، راضیه عزیزی |
| دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. |
|
|
چکیده: (3318 مشاهده) |
ناباروری در دنیای امروز دیگر مثل گذشته یک معضل حل نشدنی نیست و پزشکان توانسته‌اند با شیوه تلفیقی به حل درمان ناباروران بپردازند. تولد فرزندان ناشی از تلقیح مصنوعی به دوشکل است: 1- تلقیح توسط اسپرم زوج با تخمک زوجه در داخل رحم یا خارج از آن برای باروری 2- تلقیح توسط اسپرم دیگری (فرد بیگانه) در داخل رحم یا خارج از آن.
در مورد حضانت چنین فرزندانی در وهله اول فقها با چنین تلقیحی مسئله خاصی نداشته و بر حضانت طفل توسط پدر و مادر طبیعی خود اشتراک نظر دارند. مسئله اصلی زمانی است که از اسپرم فرد بیگانه برای باروری بدون اسپرم زوج استفاده می‌گردد. بیشتر فقها بر حرمت چنین تلقیحی نظر داشته و فرزند متولد شده را در حکم ولد شبهه می‌دانند و زمانی نسب را بر مرد و زن جاری می‌دانند که جاهل به تلقیح باشند. در بعد حقوقی باید گفت که حضانت ناشی از لقاح اسپرم زوج با زوجه چه در داخل رحم باشد چه خارج از آن متعلق به هر دو می‌باشد و در لقاح اسپرم فرد بیگانه جدای از زوج با زوجه، در صورت جهل به فرزند، نسب متعلق به هر دو و حضانت نیز بر عهده هر دو می‌باشد و در صورت علم از نظر فقهی در حکم ولد شبهه و از نظر برخی ولد زنا است ولی به نظر می‌رسد که با توجه به تحولات حقوقی در دنیای امروزی می‌توان طفل را به زوج و زوجه ملحق دانست و با توجه به قراردادهای منعقده جهانی در حقوق داخلی کشورها باید حضانت را به زوج و زوجه داد اما در حقوق داخلی ما و با توجه به مبانی فقهی، حضانت بر عهده پدر و مادر طبیعی خود بوده و تنها تحت شرایطی خاص می‌توان برای دیگران حق ملاقات و یا سرپرستی قرار داد. |
|
| واژه‌های کلیدی: لقاح مصنوعی، تولد ناشی از اسپرم، حضانت، توارث، فرد بیگانه |
|
|
متن کامل [PDF 502 kb]
(3140 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
