مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی
جمهوری اسلامی ایران
Journal of Medical Council of Iran
دوره 38، شماره 1 - ( 1399 )
جلد 38 شماره 1 صفحات 33-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Incidence of Post-Traumatic Stress Disorder after COVID-19 among Medical Staff of Masih Daneshvari Hospital. jmciri 2020; 38 (1) :27-33
URL: http://jmciri.ir/article-1-2980-fa.html
URL: http://jmciri.ir/article-1-2980-fa.html
صفا دکتر میترا، اسماعیلی دولابی نژاد شیرین، قاسم بروجردی فاطمه، حاجی زاده فرزانه، میراب زاده اردکانی بامداد. بررسی بروز اختلال استرس پس از ضربه در کادر پرستاری درگیر مراقبت از بیماران مبتلا به COVID-19 در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1399; 38 (1) :27-33
دکتر میترا صفا، شیرین اسماعیلی دولابی نژاد، فاطمه قاسم بروجردی، فرزانه حاجی زاده، بامداد میراب زاده اردکانی
مرکز تحقیقات سل بالینی و اپیدمیولوژی، پژوهشکده سل و بیماریهای ریوی، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماریهای ریوی، بیمارستان دکتر مسیح دانشوری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (4628 مشاهده)
زمینه: با شیوع سریع بیماری COVID-19 در ابتدای سال 2020 در جهان، فشار جسمانی و روانی شدیدی بر کادر درمانی بیمارستان‌هایی که درگیر مراقبت از بیماران مبتلا به COVID-19 بودند، وارد گردید که خطر بروز اختلال پس از ضربه (PTSD) را می‌تواند افزایش دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت بروز اختلال پس از ضربه (PTSD) در پرسنل بیمارستانی درگیر مراقبت از بیماران COVID-19 بود.
روش کار: در این پژوهش توصیفی 311 نفر از پرستاران و بهیاران بیمارستان دکتر مسیح دانشوری شرکت کردند و از پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته و مقیاس می سی سی پی PTSD استفاده گردید. از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: 3/69 % از افراد مورد مطالعه پرستار و 7/30 % از آنها بهیار بودند. در 3/13 % از آنها ابتلا به COVID-19 در خود یا اعضای خانواده درجه یک آنها گزارش شد. میانگین نمره PTSD در تمام اعضای نمونه شدید بود. بین گروه‌های سنی مختلف در زیر مقیاس فقدان افسردگی و بین افراد با وضعیت های تأهل مختلف، در زیرمقیاس‌های خاطرات رخنه کننده و ناتوانی در کنترل عاطفی و نمره کل PTSD تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 >P).
نتیجه گیری: پاندمی COVID-19 می‌تواند منجر به بروز مشکلات روانشناختی جدی، به خصوص در کادرخط مقدم درمان شود. وجود PTSD در پرسنل بیمارستان، باید به عنوان عاملی مهم توسط وزارت بهداشت و درمان کشور در نظر گرفته شود تا سلامت روان اعضای جامعه حفظ شود.
روش کار: در این پژوهش توصیفی 311 نفر از پرستاران و بهیاران بیمارستان دکتر مسیح دانشوری شرکت کردند و از پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته و مقیاس می سی سی پی PTSD استفاده گردید. از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: 3/69 % از افراد مورد مطالعه پرستار و 7/30 % از آنها بهیار بودند. در 3/13 % از آنها ابتلا به COVID-19 در خود یا اعضای خانواده درجه یک آنها گزارش شد. میانگین نمره PTSD در تمام اعضای نمونه شدید بود. بین گروه‌های سنی مختلف در زیر مقیاس فقدان افسردگی و بین افراد با وضعیت های تأهل مختلف، در زیرمقیاس‌های خاطرات رخنه کننده و ناتوانی در کنترل عاطفی و نمره کل PTSD تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 >P).
نتیجه گیری: پاندمی COVID-19 می‌تواند منجر به بروز مشکلات روانشناختی جدی، به خصوص در کادرخط مقدم درمان شود. وجود PTSD در پرسنل بیمارستان، باید به عنوان عاملی مهم توسط وزارت بهداشت و درمان کشور در نظر گرفته شود تا سلامت روان اعضای جامعه حفظ شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |