موسوی ترشیزی مهدیه، صادقی پیمان، بیات محدثه. نقش یافتههای آزمایشگاهی در تشخیص، درمان و پیش آگهی برونشیولیت. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1400; 39 (3) :171-175
URL: http://jmciri.ir/article-1-3139-fa.html
بیمارستان بهرامی
چکیده: (729 مشاهده)
زمینه: برونشیولیت حاد شایعترین علت عفونت دستگاه تنفسی تحتانی و بیشترین عامل بستری شدن به علت بیماری تنفسی در دوران شیرخوارگی است. تشخیص این بیماری عمدتاً از طریق معاینه بالینی و شرححال بوده و روشهای پاراکلینیک در تشخیص بیماری ارزش چندانی ندارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر انجام آزمایشهای پاراکلینیک و نتایج آنها در مدیریت و درمان کودکان با برونشیولیت حاد انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی گذشتهنگر، پرونده بیماران 1-24 ماهه که در سالهای 1397 و 1398 با تشخیص اولیه برونشیولیت در بیمارستان کودکان بهرامی بستری شده بودند، بررسی شدند. دادههای دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی و همچنین داده های مرتبط با مدیریت بیماری گزارش شدند و ارتباط نتایج آزمایشات با درمان، پیش آگهی و مدت بستری از طریق روشهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: پرونده 193 بیمار (4/55% پسر، 6/44% دختر، میانگین سنی 17/5±88/3 ماه) بررسی شد. سلولهای خونی،CRP و الکترولیتهای سرم (سدیم و پتاسیم) در بیش از 90% بیماران، کشت خون و کشت ادرار در 50% و آنالیز گازهای خون در 65% اندازه گیری شد. در همه موارد الکترولیت ها در طیف طبیعی قرار داشتند. آنالیز ادراری در 1/2 % کل جمعیت مورد مطالعه مثبت بود که همگی کشت ادراری منفی داشتند و کشت خون در تمامی موارد منفی گزارش شد. یک سوم بیماران حداقل یک نوع آنتیبیوتیک و7/92% موارد ونتولین دریافت کردند. اکثریت (3/93%) بیماران با تشخیص نهایی برونشیولیت ترخیص شدند و میانگین مدتزمان بستری بیماران 6/2 روز بود. بین نتایج آزمایش بیماران با نیاز بیمار به بستری در PICU و مدتزمان بستری بیماران رابطه آماری معنیداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: یافتههای این پژوهش نشان داد که آزمایشها و درمانهای غیرمتناسب با گایدلاین های طب اطفال در حجم وسیعی در برونشیولیت به کار گرفته میشوند و نقش تعیین کننده ای در پیش آگهی و مدیریت بیماری ندارند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى