|
پیش بینی تاب آوری فردی بر اساس حمایت اجتماعی، سلامت روان و تاب آوری خاتوادگی در زنان نابارور
|
| فرشته میرزایی، علی دلاور* |
| دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (52 مشاهده) |
| زمینه: زنان نابارور در معرض آسیبهای روانی و اجتماعی متعددی از قرار دارند و تاب آوری در این افراد برای محافظت از آنها در برابر آسیبها از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر پیشبینی تابآوری فردی بر اساس حمایت اجتماعی، سلامت روان و تاب آوری خانوادگی در زنان نابارور بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل زنان نابارور مراجعه کننده به بخش ناباروری بیمارستان خاتم الانبیا تهران در سال 1398-1399 بود. با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و با در نظر گرفتن ملاکهای ورود شامل زنان نابارور، داشتن حداقل تحصیلات سیکل، سن 20-45 سال و داشتن حداقل دو سال سابقه ناباروری اولیه یا ثانویه، 361 نفر برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پرسشنامههای تابآوری کانر-دیویدسون، مقیاس سنجش تابآوری خانواده، پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده و پرسشنامه سلامت عمومی برای جمعآوری دادهها استفاده شد. از روشهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با بهره گیری از نرم افزار SPSS نسخه 22 برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافته ها: طبق نتایج، سلامت روانی (0/71)، حمایت اجتماعی (0/62) و تابآوری خانوادگی (0/78) دارای ضریب همبستگی مثبت معنادار با تابآوری فردی بودند (P<0.01). نتایج رگرسیون در پیش بینی دلزدگی زناشویی از طریق ابعاد حمایت اجتماعی و سلامت روان نشان میدهد که متغیرهای پیش بین توان تبیین %38/3 از واریانس تابآوری فردی را در سطح 0/001 داشتند (F=13.48, P<0.001).
نتیجه گیری: در زنان نابارور، تاب آوری فردی از طریق حمایت اجتماعی، سلامت روان و تابآوری خانوادگی قابل پیشبینی است و حمایت اجتماعی، سلامت روان و تابآوری خانوادگی بالاتر به افزایش تابآوری فردی در این افراد کمک میکند. |
|
| واژه‌های کلیدی: حمایت اجتماعی، سلامت روان، تابآوری، ناباروری |
|
|
متن کامل [PDF 364 kb]
(19 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
