صادق پور محمدجعفر، داستانی حسین آبادی وجیهه. مسئولیت مدنی داروساز در ساخت دارو. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1403; 42 (2) :47-57
URL: http://jmciri.ir/article-1-3231-fa.html
گروه فقه و حقوق، دانشکده هنر و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهر کرد، ایران
چکیده: (192 مشاهده)
چکیده
زمینه: در کنار پزشکان، داروسازان نیز در زمرهی کسانی هستند که در فرآیند درمان، عملکرد نامطلوب آنها ممکن است عوارض جبرانناپذیری برای بیمار به دنبال داشته باشد و اقدامات ایشان میتواند در نتیجهی نهایی درمان، اثرگذار باشد. با این وجود، زوایای مسئولیت داروسازان در قبال ساخت دارو، کمتر مورد توجه قرار گرفته و اغلب پژوهشها در زمینه مسئولیت پزشک سامان یافته است. از همین رو، بررسی مسئولیت مدنی داروساز در راستای حمایت حقوقی از بیمار به عنوان مصرفکنندهی دارو دارای اهمیت و ضرورت فراوان است.
روش کار: روش گردآوری دادهها کتابخانهای بوده که با رویکردی توصیفی و تحلیلی مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: فقهاء و حقوقدانان، اغلب از ضمان پزشک و گاه پرستار سخن به میان آوردهاند و از مسئولیت داروساز کمتر بحث شده است. لذا، ضروری است مسئولیت مدنی داروساز در ساخت دارو به صورت مستقل تبیین و تنقیح شود؛ زیرا غفلت از مسئولیت داروساز در فرآیند درمان با روح عدالت سازگار نیست و موجب نگرش ناقص به مسألهی ضمان ناشی از قصور و تقصیر در فرآیند درمان خواهد بود. در همین راستا، با تمرکز بر مؤلفههای فقهی و حقوقی مسؤلیت مدنی، مسئولیت داروساز مورد بررسی قرار میگیرد. اقتضائات حرفه داروسازی موجب شده که تحقق مؤلفههای اساسی مسؤلیت مدنی نسبت به این حرفه متفاوت از دیگر شاخههای دانش پزشکی و پیراپزشکی باشد. تعهد به احتیاط، تعهد به آگاهسازی و تعهد به ایمنی که از تعهدات خاص حرفه داروسازی است، وضعیت مسئولیت مدنی را در این حرفه متفاوتتر میسازد.
نتیجه گیری: مسئولیت مدنی داروساز دائرمدار تحقق سه مؤلفهی اساسی است که عبارتند از: فعل زیانبار، ضرر وارده و رابطهی سببیت میان فعل زیانبار و ضرر وارده. در این نوشتار، سه مؤلفهی فوق، به فراخور حرفهی داروسازی مورد بررسی قرار میگیرند و در پایان ثابت خواهد شد که ترتّب مسئولیت مدنی بر داروسازی، اقتضائات ویژه خود را دارد که آن را از دیگر حرفهها متمایز میسازد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي