داروهای ضدافسردگی رایج دارای عوارض گوناگون و گاه جدی می‌باشند که می‌توانند سبب عدم تحمل و قطع خودسرانه مصرف دارو از سوی بیمار شوند. در این تحقیق اثرات ضدافسردگی رزمارینیک‌اسید در موشهای سوری به کمک آزمون شنای اجباری(FST) و آزمون آویزان کردن ازدم(TST)بررسی شد. روش‌کار: به این منظور تزریق داخل صفاقی رزمارینیک‌اسید با دوزهای 50،20، 10 و mg/kg5، در 5 گروه از موش‌ها و همچنین گاواژ سوسپانسیون سیتالوپرام با دوزهای mg/kg15 در 2 گروه و تزریق نرمال‌سالین در گروه کنترلبه مدت 7 روز انجام و سپس آزمونهای FST و TST انجام شد. میانگین ± خطای استاندارد دادههای بدست آمده از هر گروه بطور جداگانه با یکدیگر توسط آزمون ANOVA یک طرفهتجزیه و تحلیل شده و در هر تست مقدارP<0.05 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: رزمارینیک‌اسید در دوزهای 5، 10و mg/kg20 در هر دو آزمون FST و TST دارای اثرات ضدافسردگی معنی‌داری در مقایسه با گروه دریافت کننده نرمال‌سالین بود (P<0.05) و همچنین در گروه دریافت کنندۀ سیتالوپرام mg/kg15 به همراه mg/kg50 رزمارینیک‌اسید تفاوت معنی‌داری در اثرات ضدافسردگی در مقایسه با گروه دریافت کننده نرمال‌سالین مشاهده گردید (P<0.01). دوز mg/kg50رزمارینیک‌اسید اثرات ضدافسردگی قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل نداشت. نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از آن است که رزمارینیک‌اسید در دوزهای کم و متوسط دارای اثرات مشهود و قابل توجه ضدافسردگی در مقایسه با گروه کنترل نرمال‌سالین بوده اما برتری مشهودی در مقایسه با سیتالوپرام ندارد. دردوز بالای رزمارینیک‌اسید اثر ضدافسردگی مشاهده نگردید که می‌تواند از غلبۀ اثرات آرامبخش آن نشأت گرفته باشد. لذا می‌توان نتیجه گرفت که اثرات ضدافسردگی این ماده، وابسته به دوز نبوده و از منحنی دوز-پاسخ U شکل پیروی می‌کند.
Amanpour H, Saberi M, Salem F, Mashhadi Akbar Boojar M. Evaluation of the effect of Rosmarinic acid on depression by forced swimming and tail suspension tests in mice model compared to citalopram. jmciri 2023; 41 (1) :41-51 URL: http://jmciri.ir/article-1-3271-fa.html
امانپور حسن، صابری مهدی، سالم فاطمه، مشهدی اکبربوجار مهدی. بررسی اثر رزمارینیک‌اسید بر افسردگی توسط آزمونهای شنای اجباری و آویزان کردن از دم در مدل موش کوچک آزمایشگاهی در مقایسه با سیتالوپرام. مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1402; 41 (1) :41-51
