زمینه: این مقاله در نظردارد تأثیر احساس امنیت اجتماعی بر سلامت اجتماعی پزشکان شهرتهران را مورد بررسی قرار دهد. از این روبه نظر می‌رسد بین متغیر سلامت اجتماعی پزشکان به عنوان متغیر وابسته و متغیر احساس امنیت اجتماعی پزشکان به عنوان متغیر مستقل اصلی و متغیرهای دینداری، رضایت از زندگی، اخلاقیات اجتماعی و ارزیابی خود توسط مردم به عنوان متغیرهای مستقل ثانویه رابطه معناداری وجود دارد. چارچوب مفهومی استفاده شده بیشتر براساس نظریه کییز می‌باشد.

روش کار: روش تحقیق با رویکرد توصیفی- علی و تکنیک پیمایش و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پزشکان مشغول به کار در شهر تهران بوده‌اند که با روش نمونه‌گیری تصادفی- سیستماتیک و با حجم نمونه 410 نفر انتخاب شده‎اند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از ابزار آمار و نرم افزار SPSS، نسخه 21 استفاده شده است.

یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که احساس امنیت اجتماعی بر سلامت اجتماعی مؤثر است. به عبارت دیگر با افزایش احساس امنیت اجتماعی، سلامت اجتماعی پزشکان نیز افزایش می‌یابد و علاوه بر آن میان متغیرهای مستقل ثانویه، دینداری، رضایت از زندگی. اخلاقیات اجتماعی و ارزیابی خود توسط مردم با سلامت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد.

نتیجه‌گیری: دو متغیر احساس امنیت اجتماعی و پس از آن رضایت از زندگی نقش پر رنگ‌تری را در ارتقای سلامت اجتماعی ایفا می‏کنند. پلیس به عنوان یکی از نهادهایی که وظیفه‌اش تأمین امنیت در جامعه است، بایستی از طریق گسترده‌تر کردن ارتباط با شهروندان، شنوای نیازها و درخواست‌های مردم در بخش‌های مختلف جامعه باشد. تلاش نهادهای مختلف در بالا بردن رضایت از زندگی به شیوه‏های مختلفی از قبیل آموزش‌هایی در جهت ایجاد نگرش مثبت به زندگی، آموزش مهارت‌های زندگی به منظور افزایش لذت بردن از زندگی می‌تواند مفید واقع گردد. همچنین باید به نقش نهادهای دینی، مبلغین دینی و متولیان دینی توجه داشت. این نهادها که داعیه داران دین و اخلاق هستند، به عنوان الگو مسئولیت سنگینی در عمل به رفتارهای دینی و اخلاقی بر دوش آنان می‌باشد.

واژگان کلیدی: سلامت اجتماعی- احساس امنیت اجتماعی- دینداری- رضایت از زندگی- ارزیابی خود توسط مردم- پزشکان شهر تهران