مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی
جمهوری اسلامی ایران
Journal of medical council of iran
دوره 42، شماره 2 - ( 1403 )
جلد 42 شماره 2 صفحات 13-6 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dabbagh Moghaddam A, Bakhtiari M. Dengue Fever in Iran, a Review of an Arrived Viral Disease with an Uninvited Guest. jmciri 2024; 42 (2) :6-13
URL: http://jmciri.ir/article-1-3320-fa.html
URL: http://jmciri.ir/article-1-3320-fa.html
دباغ مقدم آراسب، بختیاری مرتضی. تب دنگی در ایران، مروری بر یک بیماری ویروسی وارده به همراه میهمانی ناخوانده. مجله علمی پژوهشی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران. 1403; 42 (2) :6-13
گروه بهداشت و تغذیه، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارتش، عضو مرکز تحقیقات بیماری های عفونی دانشگاه علوم پزشکی ارتش، عضو مدعو فرهنگستان علوم ج.ا.ایران، تهران،ایران
چکیده: (597 مشاهده)
چکیده
زمینه: با توجه به شیوع تب دنگی در چند استان کشور و عوارض خطرناک آن و احتمال بروز آن در سایر استان‌ها، آشنایی با این بیماری ضروری می‌باشد. این نیاز با افزایش مسافرت به استان‌های شمالی به دلیل تعطیلات تابستانی، نزدیک شدن به ایام اربعین حسینی و تردد اتباع کشورهای پاکستان و افغانستان به منظور مسافرت به کشور عراق افزایش می‌یابد. علاوه بر این، وجود پشه آئدس در برخی استان‌های کشور، اهمیت آگاهی از تب دنگی را بیشتر می‌کند. هدف این مقاله، آشنایی گروه‌های پزشکی با بیماری تب دنگی و عوارض آن است.
روش کار: مقاله حاضر یک مقاله مروری است که با استفاده از جستجوهای اینترنتی در سایت‌های WHO ،CDC ،Sid ،PubMed ،Google Scholar و منابع کتابخانه‌ای در سال 2024 جمع‌آوری شده است.
یافته‌ها: از آنجایی که تب دنگی توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک فوریت معرفی شده و با توجه به اهمیت موضوع، در این مقاله به بررسی جوانب مختلف تب دنگی پرداخته شده است. این موارد شامل آشنایی با تب دنگی، علائم بالینی، عامل بیماری، ناقل، روش‌های تشخیص، اپیدمیولوژی بیماری در جهان و ایران، مخزن بیماری، دوره نهفتگی، نحوه انتقال، گروه‌های در معرض خطر، پیشگیری و کنترل، مدیریت بیماران، مدیریت تماس‌ها و محیط و ملاحظات ویژه در خصوص این بیماری می‌باشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به روش انتقال تب دنگی و مناسب بودن نسبی آب و هوای کشور برای انتشار پشه ناقل بیماری، افزایش مسافرت به مناطق شیوع بیماری و اهمیت پیشگیری و آموزش مناسب، شناخت بیماری و روش‌های جلوگیری از انتشار آن در کشور ضروری است. به همین دلیل، تدوین و اجرای برنامه‌های آموزشی و آگاهی‌بخشی به گروه‌های پزشکی و عموم مردم برای پیشگیری از شیوع تب دنگی اهمیت ویژه‌ای دارد. ایجاد آمادگی‌های لازم در سامانه‌ی بهداشتی کشور و همکاری بین‌المللی نیز می‌تواند نقش مؤثری در کنترل این بیماری ایفا کند. با توجه به موارد یاد شده، اقدامات فوری و هماهنگ برای مقابله با تب دنگی و جلوگیری از گسترش آن در کشور ضرورت دارد.
زمینه: با توجه به شیوع تب دنگی در چند استان کشور و عوارض خطرناک آن و احتمال بروز آن در سایر استان‌ها، آشنایی با این بیماری ضروری می‌باشد. این نیاز با افزایش مسافرت به استان‌های شمالی به دلیل تعطیلات تابستانی، نزدیک شدن به ایام اربعین حسینی و تردد اتباع کشورهای پاکستان و افغانستان به منظور مسافرت به کشور عراق افزایش می‌یابد. علاوه بر این، وجود پشه آئدس در برخی استان‌های کشور، اهمیت آگاهی از تب دنگی را بیشتر می‌کند. هدف این مقاله، آشنایی گروه‌های پزشکی با بیماری تب دنگی و عوارض آن است.
روش کار: مقاله حاضر یک مقاله مروری است که با استفاده از جستجوهای اینترنتی در سایت‌های WHO ،CDC ،Sid ،PubMed ،Google Scholar و منابع کتابخانه‌ای در سال 2024 جمع‌آوری شده است.
یافته‌ها: از آنجایی که تب دنگی توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک فوریت معرفی شده و با توجه به اهمیت موضوع، در این مقاله به بررسی جوانب مختلف تب دنگی پرداخته شده است. این موارد شامل آشنایی با تب دنگی، علائم بالینی، عامل بیماری، ناقل، روش‌های تشخیص، اپیدمیولوژی بیماری در جهان و ایران، مخزن بیماری، دوره نهفتگی، نحوه انتقال، گروه‌های در معرض خطر، پیشگیری و کنترل، مدیریت بیماران، مدیریت تماس‌ها و محیط و ملاحظات ویژه در خصوص این بیماری می‌باشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به روش انتقال تب دنگی و مناسب بودن نسبی آب و هوای کشور برای انتشار پشه ناقل بیماری، افزایش مسافرت به مناطق شیوع بیماری و اهمیت پیشگیری و آموزش مناسب، شناخت بیماری و روش‌های جلوگیری از انتشار آن در کشور ضروری است. به همین دلیل، تدوین و اجرای برنامه‌های آموزشی و آگاهی‌بخشی به گروه‌های پزشکی و عموم مردم برای پیشگیری از شیوع تب دنگی اهمیت ویژه‌ای دارد. ایجاد آمادگی‌های لازم در سامانه‌ی بهداشتی کشور و همکاری بین‌المللی نیز می‌تواند نقش مؤثری در کنترل این بیماری ایفا کند. با توجه به موارد یاد شده، اقدامات فوری و هماهنگ برای مقابله با تب دنگی و جلوگیری از گسترش آن در کشور ضرورت دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |